MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında ... Köyü 101 ada 1 parsel sayılı 9913974,76 m² yüzölçümündeki taşınmaz, orman niteliği ile Hazine adına; 193 ada 2 parsel sayılı 2069,10 m² yüzölçümündeki taşınmaz, 23.12.1961 tarih 11 cilt 2100 ve 2112 sahife nolu tapu kaydı ile ... adına tespit edilmiştir. Davacı, idare adına tesbit gören 193 ada 1 sayılı parsele uygulanan Ocak 1960 tarih 2009 ve 2113 nolu tapu kaydının miktarından eksik yazıldığı iddiasıyla kadastro mahkemesinde dava açmıştır. Mahkemece, davanın reddine ve dava konusu 193 ada 1 ve 2 sayılı parsellerin tesbit gibi tesciline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, 20. Hukuk Dairesinin 03.11.2011 gün ve 11680 - 10950 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; "193 ada 2 parsel sayılı taşınmazın yüzölçümünün kadastro tesbiti sırasında uygulanan 23.12.1961 tarih 11 cilt 2100 ve 2112 sahife nolu tapu kayıt miktarından daha az olduğuna göre davacı idarenin dayandığı ve 193 ada 1 sayılı parsele revizyon gören 05.01.1960 tarih 11 cilt, 2009 ve 2113 sahife nolu tapu kayıtlarının miktar eksikliğinin davalı gerçek kişi adına tesbit gören 193 ada 2 parsel sayılı taşınmazda kalmadığı anlaşıldığından, bu parsele ilişkin hükmün doğru olduğu, davacı idarenin dava konusu ettiği taşınmazın, 193 ada 1 parselin bitişiğinde orman olarak tesbit görüp 08.08.2008 – 08.09.2008 tarihleri arasında 30 günlük kısmî ilâna çıkarılarak kesinleşen 101 ada 1 parsel içerisinde kaldığı, 101 ada 1 sayılı parsel 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanunla değişik 4. maddesi gereğince yapılan orman sınırlandırması ile oluştuğundan 30 günlük kısmî ilân süresi içerisinde davanın açılması halinde, kadastro mahkemesinin; somut olaydaki gibi kısmî ilân süresinden sonra açılması halinde, 3402 sayılı Kanunun 26. maddesi gereğince genel mahkemelerin görevli olacağı, bu nedenle mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerektiği" açıklanmıştır.
Mahkemece bozma kararına uyularak, dosya asliye hukuk mahkemesine aktarıldıktan sonra, mahkemece taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu belirlenerek davanın reddine, 193 ada 1 sayılı parselin tesbit gibi tesciline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi gereğince yapılan ve 08.08.2008 – 08.09.2008 tarihleri arasında kısmî ilâna çıkarılıp kesinleşen orman sınırlandırması vardır.
Dava, 10 yıllık sürede tapuya dayalı olarak açılan orman kadastrosuna itiraz niteliğindedir.

Hükmüne uyulan bozma ilâmına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman bilirkişi raporlarına göre, çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu, davacı ... idaresinin tutunduğu tapu kaydı kapsamında kalsa bile, orman sayılan yerde oluşturulan tapu kaydının kanunî değerinin bulunmadığı, taşınmazda (A) işaretli 676 m2 bölümün ladin ağacıyla kaplı olduğu ve tarım arazisi niteliğinin bulunmadığı, (B) işaretli 168 m2 bölümün ise yol olduğu belirlenerek davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; 193 ada 1 sayılı parsel davalı olmadığı halde, tesbit gibi tesciline karar verilmiş olması ve davalı idareler lehine ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmiş olması doğru değil ise de, bu yanılgıların giderilmesi hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle, hüküm fıkrasından 1. bendin çıkarılarak "davanın reddine" sözlerinden sonra gelmek üzere ".... Köyü 193 ada 1 sayılı parsel dava konusu olmadığı halde, tutanak aslı dosyada bulunduğundan, tutanağın olağan yollarla kesinleştirilmek üzere kadastro müdürlüğüne gönderilmesine", hükmün 5 ve 6. bentleri yerine de " red sebebi ortak olan davalı Hazine ve Orman Yönetimi lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3/2. maddesi gereğince takdir edilen 1200.- TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı Hazine ve Orman Yönetimine verilmesine" sözleri yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K."nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, alınan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 09.04.2013 günü oy birliği ile karar verildi.