Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/5212 Esas 2022/5636 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Her ne kadar sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın sanığın bildirdiği adresine tebliğe çıkartılmadan, doğrudan farklı bir adres olan MERNİS adresine tebliğe çıkartıldığı, tebliğ imkansızlığı nedeniyle muhtara bırakılmak ve kapıya yapıştırılmak suretiyle yapılan tebligatın bu nedenle usulsüz olduğu anlaşılmış ise de hakkında hapis cezası yanında hükmolunan 6.100,00 TL adli para cezasının 29/12/2015 tarihinde ödendiğine ilişkin makbuzun ve bir yakını tarafından ibraz edilen dilekçe ile sanık adına ödeme için başvurulduğunun dosyada mevcut infaz evrakından anlaşılması karşısında; sanığın, 29/12/2015 tarihi itibarıyla yokluğunda verilen hükümden haberdar olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın 29/12/2015 tarihinde öğrenme ile hakkında verilen hükme vakıf olduğunun anlaşılması karşısında, yasal süresinden sonra 29/02/2016 tarihinde hükmü temyiz etmiş bulunan sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Sanığın 29/12/2015 tarihinde öğrenme ile hakkında verilen hükme vakıf olduğunun anlaşılması karşısında, yasal süresinden sonra 10/10/2016 tarihinde hükmü temyiz etmiş bulunan sanık müdafiinin temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 21/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.