Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/2262 Esas 2014/13552 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2262
Karar No: 2014/13552
Karar Tarihi: 03.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/2262 Esas 2014/13552 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Rize Ağır Ceza Mahkemesinde kasten öldürme suçundan beraat eden davacı, haksız işlem tarihinde yürürlükte olan 466 sayılı Kanun’un 2. maddesinde öngörülen süre içinde tazminat davası açmıştır. Davanın kabul edilmesi sonucunda, davalıdan 4.656,42 TL maddi ve 9.826 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davacıya verilmesine karar verilmiştir. Ancak, avukatlık asgari ücret tarifesine uygun olarak hesaplanması gereken vekalet ücretinin, maddi tazminat hesabına dahil edilmesi hatalı bulunmuş ve karar bu nedenle BOZULMUŞTUR. Sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hüküm, maddi tazminat miktarının 3.406,42 TL'ye indirilmesi suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri ise şöyledir: 466 sayılı Kanun’un 2. maddesi, 29.05.1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Karar, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2014/2262 E. , 2014/13552 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat
Hüküm : 4.656,42 TL maddi ve 9.826 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Rize Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/244-2009/71 Esas, Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) kasten öldürme suçundan beraatine hükmedildiği, hükmün Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından 04.11.2010 tarihinde onanarak kesinleştiği, davanın haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun’un 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm, davalı vekilinin ise diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
29.05.1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup bu hak asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağından ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceği gözetilmeden, davacı lehine beraat kararının verildiği tarihte geçerli Avukatlık Asgari Ücret tarifesi gereğince, hükmedilmesi gereken vekalet ücretinin maddi tazminat hesabına dahil edilmesi suretiyle fazla tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümdeki maddi tazminat miktarının 3.406,42 TL"ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.