... Güvenlik ve Koruma Hiz. Tic. Ltd. Şti. vekili avukat ... 1-... vekili avukat ..., 2-... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 21/03/2019 tarih ve 2018/415-2019/128 sayılı hükmün davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
K A R A R
Davacı, davalı Bakanlık ile imzalanan hizmet sözleşmesi gereğince 2008-2011 yılları arasında davalı Bakanlığa bağlı ... Bölge Müdürlüğü’ne hizmet verdiğini, sözleşme süresince kendilerine 5510 sayılı kanunun 81.maddesi gereğince işveren prim oranlarında Devlet tarafından %5 oranında indirim sağlanmış olmasına rağmen, davalı tarafından indirimden faydalandığı dönemde hak edişlerden kesinti yapıldığını, yapılan kesintinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.554,53 TL’nin kesinti tarihlerinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiş; 9.3.2015 tarihli dilekçe ile ...’nın davaya dahil edilmesi talebinde bulunarak yapılan kesintinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, davalı ... aleyhine açılan davanın kabulü ile, gerekçesinde davacının 2.647,95 TL asıl alacağının bulunduğunu belirterek 2.554,53 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalı ... aleyhine açılan davanın husumetten reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyize konu edilen miktar 2.647,95 TL olup, karar tarihi (21.3.2019) itibariyle 3.200,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 11/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.