Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21697 Esas 2014/13514 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname no : 12 - 2013/133028
Mahkemesi : İstanbul 9. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 02/04/2013
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin kusur durumuna ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak,
1- 5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği bir kişinin ölümü ile sonuçlanan olayda tali kusurlu olup, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı belirlenemeyen ve sabıkası da bulunmayan sanığın, yargılama sürecindeki davranışları olumlu değerlendirilerek cezasında takdiri indirim uygulanmış olması karşısında çelişki oluşturacağı düşünülmeden ve eyleminde bilinçli taksirin koşullarının bulunmaması nedeniyle hükmolunan hapis cezasının uzun süreli olmasının adli para cezasına çevrilmesine engel oluşturmayacağı da nazara alınmadan, “hürriyeti bağlayıcı kısa süreli değil ise de suçun biçimi itibariyle de şehir merkezi içerisinde ölümle sonuçlanan bu trafik kazasında ileri toplumlarda yaşanmayacak ölçüde insan yaşamının değeri sonuç zarar ile orantılı ve onun karşılar görünmeyen pişmanlık gözlenmeyişin cezadan umulan sosyal fayda ve suçun işlenmesindeki özellikler göz önüne alındığında takdiren verilen bu sonuç cezanın paraya çevrilmesine de yer olmadığına,” şeklindeki; sanığın olumlu kişilik özelliklerine, yargılama sürecindeki davranışlarına, olayın oluş şekli ve sonuçlarına, dosya kapsamına uygun düşmeyen, soyut ve yasal olmayan gerekçelerle sanığa hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2. 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02/06/2014 tarihinde oybirliyle karar verildi.