Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/3678 Esas 2017/744 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2015/3678
Karar No: 2017/744
Karar Tarihi: 12.04.2017

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/3678 Esas 2017/744 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki \"tespit\" davasında mahkeme, davacının babasından dolayı yetim aylığı alması gerektiğini tespit etmişti. Ancak Yargıtay 21. Hukuk Dairesi kararı bozarak dosyayı geri çevirdi. Yeniden yapılan yargılamada, mahkeme önceki kararında direndi. Ancak direnme kararı, bozulan ilk karardan farklılık gösterdiği için hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından usulden bozuldu. Kararın gerekçe kısmında, dava konusu dışı kişiler ve olaylardan bahsedildiği için bu yönden de usulden bozulması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.

Hukuk Genel Kurulu 2015/3678 E. , 2017/744 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki “tespit” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Zonguldak 1. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 04.03.2014 gün ve 2013/9 E., 2014/99 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 21. Hukuk Dairesinin 23.03.2015 gün ve 2014/8908 E., 2015/5852 K. sayılı ilamı bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece kararda direnilmiş, direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Direnme kararları, yapıları gereği, kanunun hukuka uygunluk denetimi yapmakla görevli kıldığı Yargıtay dairesinin denetimi sonucunda hukuka aykırı bularak, gerekçesini açıklamak suretiyle bozduğu bir yerel mahkeme kararının aslında hukuka uygun bulunduğuna, dolayısıyla bozmanın yerinde olmadığına ilişkin iddiaları içerdiklerinden, o iddiayı yasal ve mantıksal gerekçeleriyle birlikte ortaya koymak zorunda olduğu gibi, direnilen ve uyulan kısımları da kalem kalem net ve birbirine uygun bir biçimde içermelidir.
Nitekim, aynı ilkeler Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 19.03.2008 gün ve 2008/15-278 Esas, 2008/254 Karar; 21.10.2009 gün ve 2009/9-397 Esas, 2009/453 Karar; 07.05.2014 gün ve 2013/4-1121 Esas, 2014/626 Karar sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Bu genel açıklamaların ışığında somut olaya gelince, yerel mahkemece bozulan ilk kararında “Davanın kabulüne, davacı ..."a babası Bayram Kalaycı"dan dolayı 08/01/2013 tarihinden itibaren yetim aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine” şeklinde karar verilmesine karşılık, direnme olarak adlandırılan kararında “Davacının davasının kabulü ile, davacının babasından dolayı 19/10/2012 tarihini takip eden ay başından itibaren ölüm aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine,” karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, bozulan ilk karar ile direnme kararı arasında farklılık bulunduğundan yerel mahkemece usule uygun direnme hükmü kurulması için, işin esasına yönelik temyiz itirazları incelenmeksizin kararın usulden bozulması gerekmiştir.
Öte yandan kararın gerekçe kısmında davayla ilgisi olmayan kişilerden ve olaylardan bahsedildiğinden gerekçe ve hüküm dava konusu olaya uygun düşmemektedir. Kararın bu yönden de usulden bozulması gerekmiştir.
S O N U Ç: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle direnme kararının yukarıda açıklanan gerekçelerle usulden BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 12.04.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.