Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1123 Esas 2020/4474 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1123
Karar No: 2020/4474
Karar Tarihi: 15.09.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1123 Esas 2020/4474 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mükerrir olduğu ve tekerrüre esas alınan ilam ya da ilamların gerekçeli kararda ve hüküm fıkrasında gösterilmediği, ancak infaz aşamasında nazara alınabileceği belirtilerek, bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiş, ancak adli emanet sırasında kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanması yerine müsadere edilmesi gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuştur. Hükmün düzeltilmesiyle birlikte, sanığın suçlu olduğu ve cezalandırılması gerektiği vurgulanmaktadır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nin 58/6. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 54. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı

11. Ceza Dairesi 2020/1123 E. , 2020/4474 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesinin uygulanmasını gerektiren ve tekerrüre esas alınan ilam ya da ilamların gerekçeli kararda ve hüküm fıkrasında gösterilmemesi; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.01.2013 gün 2012/1431 Esas ve 2013/18 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere infaz aşamasında nazara alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamış ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin kovuşturma neticesinde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Adli Emanetin 2014/13247 sırasında kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanması yerine, 5237 sayılı TCK"nin 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından "Adli Emanetin 2014/13247 sırasında kayıtlı bulunan suça konu sürücü belgesinin TCK"nin 54/1. maddesi uyarınca müsaderesine" ilişkin cümlenin çıkartılarak yerine "Adli Emanetin 2014/13247 sırasında kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.