Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/16607 Esas 2022/5532 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Askeri Ceza Kanununa aykırılık
HÜKÜM :Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığa yüklenen 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu'nun 63/1-b maddesinde düzenlenen bakaya suçunun oluşması için, öncelikle suç tarihinde yürürlükte bulunan 1111 sayılı Askerlik Kanunu'nun 89/4. maddesinin (a), (b), (c), (d) veya (e) bentlerinde yer alan kabahatlerin herhangi birinden dolayı kesinleşmiş bir idari para cezasının bulunması gerektiği,
Somut olayda, sanık hakkında Tepebaşı Kaymakamlığı İlçe İdare Kurulu tarafından verilen 10.12.2014 tarihli ve 386 Karar sayılı idari para cezasının 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesine göre öncelikle sanığın bilinen son adresine tebliğe çıkartılması, ancak bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılması gerekirken doğrudan sanığın mernis adresine tebliğe çıkartıldığı ve bu adreste Tebligat Kanununun 21/2 maddesine göre 10.02.2015 tarihinde yapılan tebliğin usulüne uygun olmadığı,
Diğer taraftan, sanık hakkında Tepebaşı Kaymakamlığı İlçe İdare Kurulu tarafından 24.12.2014 tarihli ve 400 Karar sayılı kararı ile ikinci kez idari para cezası verilmiş, bu karar da doğrudan sanığın mernis adresine tebliğe çıkartılarak bu adreste "muhatabın işte olması sebebiyle adreste bulunmadığından 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21. maddesi uyarınca Şarhöyük mahalle muhtarı Abdullah Tepekaya'ya tebliğ edilmiş olup muhatabın kapısına ismini vermeyen şahitliğinde 2 nolu ihbar kağıdı yapıştırıldı. İsmini vermeyene haber verildi" şerhi düşülerek 02.03.2015 tarihinde tebliği yapılmış ise de; söz konusu idari yaptırım kararının sanığın bilinen son adresi yerine mernis adresine Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilmesi ve tebliğ evrakında bilgisine başvurulan ve haber verilen komşunun imzadan imtina hakkı bulunmakta ise de isimden imtina hakkı bulunmadığı gözetilmeden ismini vermeyen olarak belirtilmesi nedenleriyle yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşıldığından suç tarihinden önce sanık hakkında usulüne uygun kesinleşmiş bir idari yaptırım kararı bulunmadığı gözetildiğinde unsurları itibariyle oluşmayan atılı suçtan sanığın beraati yerine yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.