MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkili sigorta şirketine ZMSS ile sigortalı davalıya ait ... plakalı aracın davalının alkollü olarak sevk ve idaresindeyken 28/09/2010 tarihinde ...idaresindeki ... plakalı araç ile çarpıştığını, çarpmanın etkisi ile ... yönetimindeki ... plakalı otobüse çarptığını, söz konusu kazada davalının kavşaklarda geçiş önceliğine uymama kuralını ihlal ettiğini, 0,97 promil alkollü ve %100 kusurlu olduğunu, davalı tarafın alkolün etkisiyle tam kusuru ile sebebiyet verdiği kazada hasar görmüş olan ... ve ... plakalı araçların zararının müvekkili sigorta şirketince ödendiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla ödemiş olduğu toplam 10.875,00 TL" nin her iki araca tazminat ödediği tarihlerden başlamak üzere yasal faizi ile birlikte davalı taraftan rücuen tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin meydana gelen kazada tamamen kusursuz olduğunu, alkollü araba kullanmaktan kaynaklanan bir kaza olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kabulü ile 10.875,00 TL" nin ödeme tarihlerinden itibaren başlayacak yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik sigortacısı tarafından zarar gören üçüncü kişiye ödenen tazminatın sigortalıdan rücuen tahsili istemine ilişkindir.
2918 sayılı KTK.nun 48. maddesinde; alkollü içki alması nedeniyle güvenli sürme yeteneklerini kaybetmiş kişilerin karayolunda araç sürmelerinin yasak olduğu ifade edilmiştir.
Karayolları Trafik Yönetmeliğinin "Uyuşturucu ve Keyif Verici Maddeler ile İçkilerin Etkisinde Araç Sürme Yasağı" başlıklı 97. maddesinde alkollü içki almış olması nedeniyle güvenli sürme yeteneğini kaybetmiş kişilerin karayolunda araç sürmelerinin yasak olduğu açıklandıktan sonra konu ile ilgili olan "b-2" bendinde "alkollü içki almış olarak kandaki alkol miktarına göre araç sürme yasağı kenar başlığı altında; alkollü içki almış olarak araç kullandığı tespit edilen diğer araç sürücülerinden kandaki alkol miktarı 0.50 promil üstünde olanların araç kullanamayacakları açıklanmıştır. Ayrıca Zorunlu Mali Mesuliyet Sorumluluk Genel Şartlarının B.4.d maddesinde; tazminatı gerektiren olay işletenin veya eylemlerinden sorumlu olduğu kişilerin veya motorlu aracın hatır için karşılıksız olarak kendilerine verilen kişilerin uyuşturucu veya keyif verici maddeler almış olarak aracı sevk ve idare etmeleri esnasında meydana gelmiş veya olay yukarıda sayılan kişilerin alkollü içki almış olmaları nedeniyle aracı güvenli sürme yeteneklerini kaybetmiş bulunmalarından ileri geliyorsa sigortacının sigorta ettirene rücu hakkı olduğu açıklanmıştır. Bununla birlikte Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının B.4.d maddesinin dayanağını teşkil eden KTK"nun 48. maddesinin yasaklamayı düzenleyen ilk fıkrasında, alkollü içki almış olması nedeniyle güvenli araç sürme yeteneklerini kaybetmiş kişilerin karayolunda araç sürmeleri yasaklanmış olup, aynı maddenin 2. fıkrasındaki yönetmelik düzenlenmesine olanak tanıyan hükümde, yasaklama yetkisi yönetmeliğe bırakılmış olmadığından, Karayolları Trafik Yönetmeliği"nin 97. maddesinde, yukarıda anılan yasa hükmü tekrarlandıktan ve müteakip, uyuşturucu veya keyif verici maddeler ile alkollü içkilerin oranlarının ne şekilde saptanacağı belirlendikten sonra, yasada yer alan hükmü dikkate almadan salt 0.50 promilin üstünde alınan alkol miktarına göre araç kullanma yasağı getirilmesinin yasal dayanağı bulunmadığından geçersiz bulunmaktadır. Geçersiz yönetmelik hükümlerinin yasaya aykırı bir şekilde genel şart olarak kabulü de mümkün değildir. O halde, zararın teminat dışı kalabilmesi için kazanın meydana geliş şekli itibariyle sürücünün salt (münhasıran) alkolün etkisi altında kaza yapmış olması gerekmektedir. Diğer bir anlatımla sürücünün alkollü olması tek başına hasarın teminat dışı kalmasını gerektirmez. Üstelik, böyle bir durumda hasarın teminat dışı kaldığının ispat yükü TTK"nun 1281. maddesi hükmü gereğince sigortacıya düşmektedir.
Yargıtay"ın yerleşik uygulamalarında; sürücünün aldığı alkolün oranının doğrudan doğruya sonuca etkisi bulunmadığından, mahkemece nöroloji uzmanı, hukukçu ve trafik konusunda uzman bilirkişilerden oluşan bilirkişi kurulu aracılığıyla olayın salt alkolün etkisiyle gerçekleşip gerçekleşmediğinin, alkol dışında başka unsurların da olayın meydana gelmesinde rol oynayıp oynamadığının saptanması, sonuçta olayın tek başına alkolün etkisiyle meydana geldiğinin saptanması durumunda, oluşan hasar poliçe teminatı dışında kalacağından davanın kabulüne, aksi halinde reddine karar verilmesi gerekeceği ilkesi benimsenmektedir. (Bkz.YHGK 23.10.2002 gün ve 2002/11-768-840; YHGK 7.4.2004 gün ve 2004/11-257-212; YHGK 2.3.2005 gün ve 2005/11-81-18; YHGK 14.12.2005 gün 2005/11-624-713 sayılı ilamları)
Somut olayda, mahkemece, bir nöroloji uzmanı, bir makine mühendisi ve bir sigorta hukuku uzmanı bilirkişisinden alınan 12/05/2014 tarihli bilirkişi raporunda dava dışı araç sürücüsünün kazada %70, davalı araç sürücüsü Basri’nin %30 oranında kusurlu olduğu ve kazanın münhasıran alkolün etkisi altında meydana gelmediği belirtilmiş, davacı vekilinin itirazı üzerine bir nöroloji uzmanı, İTÜ makine fakültesinden bir öğretim üyesi ve bir sigorta hukuku uzmanı bilirkişisinden alınan 23/09/2014 tarihli bilirkişi raporunda ise davalı araç sürücüsü ...’nin %100 kusurlu olduğu ve kazanın münhasıran alkollü olmasından meydana geldiği bildirilmiştir. Mahkemece, raporlar arasındaki çelişki giderilmeden karar verilmesi doğru olmamıştır. Bu halde, mahkemece, aralarında bir nöroloji uzmanı ve 3 makina mühendisinden oluşan yeni bir bilirkişi heyetinden rapor alınarak öncelikle 23.9.2014 günlü raporda davalı tarafa %100 kusur verilmesi gerekçesinin yerinde olup olmadığı raporda yeterince tartışılmak suretiyle bu konudaki çelişki giderildikten sonra kazanın münhasıran alkolün etkisi altında gerçekleşip gerçekleşmediğinin ve başka unsurların da kazanın meydana gelmesinde etkili olup olmadığının tespiti hususlarında ayrıntılı, gerekçeli ve çelişkileri giderecek bir rapor alınmak suretiyle sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde verilen hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 30/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.