Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5245 Esas 2020/4929 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5245
Karar No: 2020/4929
Karar Tarihi: 12.11.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5245 Esas 2020/4929 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir kişinin çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından mahkumiyetine dair. Temyiz edilen kararın eksik gerekçeyle verildiği ve savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi (hata hükümleri), 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230. maddesi (yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması durumunda muhalefet edilmesi) ve 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 321. maddesi (hükümlerin bozulması).

14. Ceza Dairesi 2016/5245 E. , 2020/4929 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın aşamalarda mağdurenin on beş yaşından büyük gösterdiği ve on yedi yaşında olduğunu bildiği yönündeki savunması ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu hususta herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim edilen iddianamede sanığın TCK"nın 103/1, 103/4, 109/1, 109/2, 109/3-f maddeleri gereğince cezalandırılmasının talep edilmesi karşısında, mahkemece aynı Kanunun 109/5. maddesinin uygulanmasına yönelik olarak CMK"nın 226. maddesine istinaden ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde anılan maddenin tatbiki suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.