Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2994 Esas 2020/4712 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2994
Karar No: 2020/4712

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2994 Esas 2020/4712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde görülen boşanma davasında, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya neden olan olaylardaki kusur dereceleri ve kişilik haklarına yapılan saldırı gibi faktörler dikkate alınarak davacı kadın yararına maddi ve manevi tazminat takdir edilmiştir. Ancak, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri göz önünde bulundurulmadan hüküm tesis edildiğinden, karar temyiz edilen bölümleri bakımından bozulmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi uyarınca daha uygun bir miktarda maddi, Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi uyarınca ise daha uygun bir miktar manevi tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi ve 174/2. maddesidir.

2. Hukuk Dairesi 2020/2994 E. , 2020/4712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 14.10.2020 (Çrş.)