MAHKEMESİ :KADASTRO MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KADASTRO
KANUN YOLU : TEMYİZ

Taraflar arasında kadastro tespitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sırasında ... Köyü çalışma alanında bulunan 114 ada 45 parsel sayılı 24032.38 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz Asliye Hukuk Mahkemesinde dava konusu olduğundan söz edilerek malik hanesi açık bırakılmak sureti ile tespit edilmiştir. Davacı ... tarafından davalılar ... ve ... aleyhine Asliye Hukuk Mahkemesinde açılan el atmanın önlenmesi davası davaya konu olan parsel hakkında tutanak düzenlenmiş olması nedeniyle görevsizlik kararı verilerek Kadastro Mahkemesine aktarılmıştır. Mahkemece usule ilişkin bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın reddine, dava konusu taşınmazın payları da gösterilmek sureti ile davalılar ... ve ... ile diğer tapu kayıt malikleri adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, kadastro tespiti sırasında uygulanan ve davalı tarafın da dayanağını oluşturan tapu kaydının çekişmeli taşınmazı kapsadığı ve tapu kayıt malikleri ...’ın paylarını kayden davalılara sattıkları gerekçesi ile yazılı şekilde karar verilmiş ise de; yapılan araştırma, inceleme ve uygulama hüküm vermeye yeterli bulunmamaktadır. Taşınmaza komşu olan 114 ada 1 ve 2 parsel sayılı taşınmazların kuzeyinden geçen yolun kadim olup olmadığı, bu yolun dayanak tapu kaydının tesis tarihinde mevcut olup olmadığı, böylelikle tapu kaydında oluşan yol sınırının bu yol olup olmadığı araştırılarak belirlenmemiş olduğu gibi, mahalli yerel bilirkişi ve tespit bilirkişisi tarafından eskiden taşınmazın batısından geçtiği belirtilen .... yolunun nereden geçtiği eski hava fotoğraflarından yararlanılarak belirlenmek suretiyle fen bilirkişisi krokisinde gösterilmemiş; tapu kaydının yüzölçümü ile dava konusu parselin yüzölçümü arasındaki fark üzerinde de durulmamış, teknik bilirkişiye keşfi ve uygulamayı izlemeye elverişli rapor ve kroki düzenlettirilmemiştir. Bu şekilde eksik ve yetersiz inceleme ile karar verilmesi doğru değildir. Sağlıklı bir sonuca varılabilmesi için; taşınmazın bulunduğu yöreyi iyi bilen, elverdiğince yaşlı, yansız, yerel bilirkişi, tespit bilirkişileri ve aynı yönteme göre belirlenecek taraf tanıkları huzuru ile dava konusu taşınmaz başında yeniden keşif yapılmalı, 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 20. maddesi hükmü uyarınca dayanılan tapu kayıtları yerel bilirkişi yardımı ile zemine uygulanmalı, uygulamada tapu kaydının haritası yoksa tapu kaydında tarif edilen sınır yerleri esas alınmalı, tapu kaydında tarif edilen sınır yerlerinden yerel bilirkişice bilinemeyen
sınır yerleri bulunduğu takdirde bu konuda taraflara tanık dinletme olanağı sağlanmalı, yerel bilirkişi ve tanıklardan taşınmaza komşu olan 114 ada 1 ve 2 parsel sayılı taşınmazların kuzeyinden geçen yolun kadim yol olup olmadığı, tapu kaydının tesis tarihinde bu yolun mevcut olup olmadığı, önceki keşifte yerel bilirkişi ve tespit bilirkişisi tarafından eskiden taşınmazın batısından geçtiği ancak şu anda mevcut olmadığı bildirilen ... yolunun nereden geçtiği sorulmalı, bu yolun tespiti yönünden eski tarihli hava fotoğraflarından da yararlanılmalı, gösterilen yer ve tapu kaydında tarif edilen sınır yerleri teknik bilirkişiye düzenleyeceği haritada ayrı ayrı işaret ettirilmeli, böylece tapu kaydının kapsamı kesin olarak belirlenmeli, tapu kayıt miktarı ile taşınmazın zemindeki yüzölçümü arasında fahiş fark bulunduğundan bu farklılığın neden kaynaklandığı üzerinde durulmalı, bundan sonra toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir. Mahkemece bu yönler göz ardı edilerek yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması isabetsiz olduğu gibi, kabule göre, değişebilir sınırlı, kapsamı yüzölçümü ile geçerli olan tapu kaydının miktar fazlası yönünden zilyetlik hükümlerine göre karar verilmesi gerekeceğinin göz ardı edilmesi de isabetsiz olup davacı vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA 31.01.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.