Esas No: 2021/1106
Karar No: 2022/3002
Karar Tarihi: 25.05.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/1106 Esas 2022/3002 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2021/1106 E. , 2022/3002 K."İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 62/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
3713 sayılı Kanunun 7/2. fıkrasında tanımlanan terör örgütünün propagandasını yapma suçunun unsurları 11.04.2013 tarihli 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değiştirilerek ''Terör örgütünün, cebir, şiddet veya tehdit içeren yöntemlerini meşru gösterecek veya övecek şekilde'' propaganda yapmayı yaptırıma bağlamıştır.
Terör örgütü propagandası yapma suçunun oluşması için; terör örgütü ile ilgili bir öğretinin, düşüncenin veya inancın başkalarına tanıtılması, benimsetilmesi ya da yayılması amacıyla yapılmasının yanında terör örgütünün cebir, şiddet ve tehdit içeren yöntemlerini meşru gösterecek, bu yöntemleri övecek ya da bu yöntemlere başvurmayı teşvik edecek şekilde yapılması gerekmektedir.
Yukarıda yapılan açıklamalar ışığında somut olayda; sanığın İbiş Koç isimli PKK/KCK terör örgütü mensubu için düzenlenen cenaze törenine katılarak tabutun üzerinde PKK/KCK terör örgütünün sözde bayrağının örtülü olduğu halde tabutu taşımaktan ibaret eyleminin silahlı terör örgütünün başvurmuş olduğu cebir, şiddet ve tehdit içeren yöntemleri meşru gösterecek, bu yöntemleri övecek, yada bu yöntemlere başvurmayı teşvik edecek nitelikte olmaması nedeniyle 3713 sayılı Kanunun 7/2. maddesinde yazılı silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçunun unsurlarını oluşmayacağı gözetilmeksizin, delillerin değerlendirilmesinde düşülen yanılgı neticesinde atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK'nın 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.