Umumun tekafülü altındaki malı almak - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/24083 Esas 2013/14996 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/24083
Karar No: 2013/14996
Karar Tarihi: 20.05.2013

Umumun tekafülü altındaki malı almak - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/24083 Esas 2013/14996 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, hükümlülerin umumun tekafülü altındaki malı almak suçundan mahkumiyet kararı verildi. Ancak, hükümlülerin önceki bir hükmü temyiz etmeden kesinleşmesi ve sonrasında aynı dosyada yer alan başka bir sanık için verilen ilk hükmün temyiz edilmesi sonucunda hükümlülerin yeniden yargılanması gerektiği ortaya çıktı. Bu nedenle, yeniden kurulan ikinci hüküm hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde sayıldı. Hükümlülerin temyiz itirazı reddedildi. Sanık için ise, eyleminin TCK'nın ilgili maddesine uyduğu belirtildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri ise şöyle: 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2012/24083 E.  ,  2013/14996 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Umumun tekafülü altındaki malı almak
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    A- Hükümlüler ... ve ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
    Hükümlüler ... ve ... hakkında kurulan 24.03.2004 gün ve 2001/2474-2004/225 sayılı önceki hükmün temyiz edilmeksizin kesinleşmesi ve ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.09.2007 günlü, 2007/125-186 sayılı kararında açıklandığı gibi, adı geçen hükümlüler hakkındaki temyiz edilmeksizin kesinleşen ilk hükmün, ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabileceği ve genel yargı ile uyarlama yargılamasının birlikte görülemeyeceğinin anlaşılması karşısında; Hükümlüler hakkındaki kararın kesinleşmesinden sonra, aynı dosyada sanık olan ...’a ilişkin ilk hükmün, adı geçen sanık tarafından temyiz edilmesi ve Yargıtay 6. Ceza Dairesinin üst dereceli mahkemeye görevsizlik kararı verilmesi için hükmü bozması üzerine, hakkında hüküm kesinleşmiş olan sanıkların tekrar yargılama sürecine dahil edilerek, 2. hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu ikinci hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir.
    Bu nedenlerle, Hükümlüler ... ve ... hakkında yeniden kurulan 2. hükme yönelik, hükümlülerin konusu bulunmayan temyiz itirazının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,
    B-Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
    Müştekinin aracı kilitleyip park etmesi, aracın cam ve kilitlerinin orijinal olmadığına dair bir iddianın bulunmaması karşısında sanığın eyleminin 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesine uyduğundan tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle hakkındaki usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA 20.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.













    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.