Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2012/15311 Esas 2013/1866 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 04.04.2012 gününde verilen dilekçe ile tapu kaydındaki kimlik bilgilerinin düzeltilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17.10.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı, dava konusu 104 ada 5 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydında "..." olarak yazılan kimlik bilgilerinin "..." olarak düzeltilmesini ve tapu kaydında mevcut 28.01.1959 tarihli şerhin terkinini istemiştir.
Mahkemece, davacının kimlik bilgilerinin düzeltilmesi isteminin kabulüne, tapu kaydında mevcut şerhin terkini talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava konusu taşınmazın kadastro çalışmaları sonucunda oluşan tapu kaydına davacının soyadının hatalı şekilde yazıldığı, ancak imar uygulaması sonucu oluşan son tapu kaydında bu yanlışlığın giderildiği anlaşılmıştır. Mahkemece, her ne kadar kadastro tutanağında düzeltme yapılmış ise de, idari nitelikteki tutanağın düzenlenmesi sırasında oluşan hataların yine idarece düzeltilmesi gerekir. Ancak, idari yoldan tapu kayıtlarında intikal yaptırılamadığından zorunlu olarak dava açılan bu gibi durumlarda, tapu malikinin davacı ile aynı kişi olduğunun ispatlanması halinde “çoğun içerisinde az da vardır” kuralı gereğince bu yönde bir “tespit kararı” verilmelidir.
Somut olayda, tapu malikinin kadastro tutanağında hatalı yazılan soyadının düzeltilmesi mümkün olmadığından, tapu kayıtlarında intikal yaptırılabilmesi için mahkemece “dava konusu taşınmazın kadastro tutanağında tapu maliki olarak görünen ... ile davacı ..."ın aynı kişi olduğunun tespitine” şeklinde bir tespit hükmü kurulması gerekirken kadastro tutanağındaki kimlik bilgilerinin düzeltilmesine karar verilmesi doğru olmamıştır.
Hükmün açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 11.02.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.