Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21876 Esas 2014/13440 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/21876
Karar No: 2014/13440
Karar Tarihi: 02.06.2014

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21876 Esas 2014/13440 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum olmuştur. Sanık müdafii ve katılanlar vekili temyiz etmiştir. Yapılan yargılamaya ve delillere göre, sanık müdafinin kusura ilişkin temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, adli para cezasının belirlenmesinde eksiklikler olduğu tespit edilmiştir. Hükmün bu nedenle bozulmasına karar verilmiştir. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen konularda karar verilerek, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK 85/1, 62/1, 50/3, 52/4, 53/6, 63, 49/2, 50/4, 50/1-a, 52/3, CMK 232/6, 321, 322.

12. Ceza Dairesi 2013/21876 E. , 2014/13440 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/1, 62/1, 50/3, 52/4, 53/6, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine, katılanlar vekilinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının TCK"nın 49/2. maddesi uyarınca uzun süreli olması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK"nın 50/4 ve 50/1-a maddelerinin gösterilmemesi, sanık hakkında hükmedilen hapis cezası, adli para cezasına çevrilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesi ile TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3. fıkrasının “Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 25 TL olarak hesabıyla 22.750 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” şeklinde değiştirilerek, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.