MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/03/2017 tarih ve 2016/145 E. - 2017/140 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 15/03/2018 tarih ve 2017/1427-2018/301 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2015/19961 sayılı ve "Hosting Akademi" ibareli marka tescil başvurusunun, davalı TPMK YİDK"nın 2016-M-766 sayılı kararı ile 556 sayılı KHK"nın 7/1-a ve c bentleri uyarınca 41. sınıftaki "eğitim ve öğretim hizmetleri" yönünden reddedildiğini, oysa “host” kelimesinin İngilizce “ev sahipliği yapmak, konuk etmek, ağırlamak” anlamlarına geldiğini, bilişim sektöründe de aynı kökten türemiş olan “hosting” kelimesinin ise “kişilerin hazırlamış olduğu web sayfalarını yüklemek için ve sitenin çalışması için konfigüre edilmiş olan sunucularda ayrılan alan” anlamına geldiğini, "Akademi" kelimesinin 41. sınıf kapsamında tanımlayıcı, tasvir edici bir kelime olduğu kabul edilse dahi, “hosting” ibaresinin 41. sınıf bakımından açıklayıcı, tanımlayıcı, tasvir edici bir ibare olmadığını, bütünü itibari ile göz önünde bulundurulduğunda, 41. sınıfta yer alan redde konu hizmetler bakımından başvurularının tasviri nitelikte olmadığını ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, “Hosting” ibaresi mana itibariyle bilişim sektörüne ilişkin ticaret alanında herkes tarafından yaygın olarak kullanılan teknik bir tabir niteliği taşımakta ise de “eğitim ve öğretim hizmetlerinde” bu yönlü bir tasviri niteliğinin bulunmadığı, reddedilen hizmet için asıl ve ayırt edici unsur olduğu, bu nedenle 556 sayılı KHK’nın 7/1-a veya 7/1-c maddesi anlamında tescil engelinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı TPMK YİDK’nın 2016-M-766 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesi ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 22/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.