Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/18082 Esas 2022/3044 Karar Sayılı İlamı

Ağır Ceza Mahkemesinin
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma

I-İTİRAZ TALEBİ:
Sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan Kırşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 14.11.2017 tarih ve 2017/160 – 2017/435 sayılı TCK’nın 314/2, 53/1-2-3, 58/9 maddesi yollaması ile 58/6, 62/1, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne karşı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 09.12.2019 tarih ve 2018/517 - 2019/775 sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararın Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 10.11.2021 tarih ve 2021/1976 – 2021/9995 sayılı kararı ile sanık ... yönünden düzeltilerek onanmasına karar verildiği,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.04.2022 tarih ve KD – 2022/32928 sayılı yazısı ile;

İddianamede ve esas hakkındaki mütalaada sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması talep edildiği halde mahkeme tarafından TCK'nın 221/4 maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükmü uygulanmadığı ve uygulanmama ihtimaline binaen kendisine CMK’nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadığı, bu durumda; sanık hakkında TCK'nın 221/4. maddesinin uygulanmama ihtimaline binaen ek savunma hakkı tanınması gerektiği halde bu hak tanınmadan, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin "Adil yargılanma hakkı" başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının "Hak arama hürriyeti" başlıklı 36. maddesine ve CMK'nın 226. maddesine muhalefet edilerek mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle savunma hakkı kısıtlandığından bahisle 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesi uyarınca itirazın kabulü ile Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 10.11.2021 tarih ve 2021/1976 – 2021/9995 sayılı kararı kaldırılıp sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan kurulan hükmün bozulması talebi ile itiraz yoluna başvurulduğu görülmüştür.
II- İTİRAZIN DEĞERLENDİRİLMESİ:
Sanık hakkında iddianamede ve esas hakkındaki mütalaada TCK’nın 221/4. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükmünün uygulanmasının talep edildiği, mahkeme tarafından hüküm kurulurken etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmadığı ayrıca bu hususta sanığa ek savunma hakkı da verilmediği anlaşılmakla, sanık hakkında uygulanması istenen bir indirim hükmünün sanık aleyhine olacak şekilde uygulanmaması halinde sanığa ek savunma hakkı verilmesi gerektiği, aksi uygulamanın savunma hakkının sınırlanması niteliğinde olacağı nazara alındığında; iddianame ve esas hakkındaki mütalaa da talep edilen TCK’nın 221/4. madde hükmünün uygulanmaması ihtimaline binaen CMK'nın 226/2. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı tanınmasının gerektiği anlaşılmıştır.
III-KARAR:
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2-Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 10.11.2021 tarih ve 2021/1976 - 2021/9995 sayılı kararının, diğer sanıklar yönünden saklı kalmak kaydıyla sadece sanık ... yönünden kaldırılmasına, ilamın II numaralı başlığında sanıklar kısmından sonra gelmek üzere “...,” ibaresinin eklenmesi, yine bu başlık altına 3 numaralı alt başlık olarak “3-Sanık ... yönünden” ibaresinin yazılması, 3 numaralı alt başlığın ise aşağıdaki şekilde düzenlenmesi;
“Sanık hakkında iddianamede ve esas hakkındaki mütalaada TCK’nın 221/4. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükmünün uygulanmasının talep edildiği, mahkeme tarafından hüküm kurulurken etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmadığı ayrıca bu hususta sanığa ek savunma hakkı da verilmediği anlaşılmakla, sanık hakkında uygulanması istenen bir indirim hükmünün sanık aleyhine olacak şekilde uygulanmaması halinde sanığa ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmediğinden, savunma hakkını kısıtlar şekilde CMK'nın 226/2. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı tanınmaması”,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeple hükmün CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kırşehir Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.