Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/19821 Esas 2022/5518 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1632 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
(Kapatılan) 1. Ordu Komutanlığı Askerî Mahkemesinin 15.09.2015 tarihli, 2015/282 Esas, 2015/330 Karar sayılı kararı ile; sanığın 10.01.2015 tarihinde üstü tehdit suçunu işlediği kabul edilerek ASCK'nun 82/2 (birinci cümlesi) ve TCK'nun 62/1'inci maddeleri uyarınca beş ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK'nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, kararın yasal süresi içinde itiraz edilmemekle 03/11/2015 tarihinde kesinleşmesinin ardından Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma talebi üzerine Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 19/06/2019 tarihli, 2018/8074 Esas, 2019/9799 Karar sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kanun yararına bozulmasına karar verilmiş, sonrasında usulüne uygun olarak yapılan yargılama sonunda temyize konu edilen mahkumiyet hükmünün verildiği anlaşılmış ise de;
5320 sayılı Ceza Mahkemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 8/1. maddesi "Bölge adliye mahkemelerinin 26.09.2004 tarih ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2. nci maddesi uyarınca Resmi Gazete'de ilan edilecek göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 322. maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ile 326.maddeleri uygulanır. (Ek cümle: 1/7/2016-6723/33 md.) Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." şeklinde düzenlendiği, buna göre Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete başlama tarihi olan 20/07/2016 tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 322. maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326. maddelerinin uygulanacağı, 20/07/2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu hükümlerinin uygulanacağı dikkate alındığında;
Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden önce veya sonra, temyize konu olayla ilgili olarak hükümlü hakkında "temyiz incelemesi" yapılmadığı, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 19/06/2019 tarihli, 2018/8074 Esas, 2019/9799 Karar sayılı kararı ile ilk derece mahkemesince
verilen ve itiraz edilmeden kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının CMK’nun 309/4-a maddesi uyarınca kanun yararına bozulduğu tespit edilmekle, temyize konu hükmün bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra verilmiş bulunması nedeniyle kanun yolu incelemesinin istinaf olduğu anlaşılmakla, temyiz dilekçesi istinaf talebi mahiyetinde kabul edilerek, gereği mahallince değerlendirilmek üzere dosyanın incelenmeksizin iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 22.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.