Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21036 Esas 2014/13401 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/21036
Karar No: 2014/13401
Karar Tarihi: 02.06.2014

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21036 Esas 2014/13401 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Mağdurların katılma istemleri reddedilse de, hüküm temyiz edilmiştir. Sanık müdafinin kusura ve ceza miktarına ilişkin temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanığa verilen hapis cezası adli para cezasına çevrilirken yapılan hesap hatası nedeniyle hüküm bozulmuştur. TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 61/1-g maddelerine atıfta bulunulmuştur. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarihli kararında belirtildiği üzere, taksirli suçlarda amaç ve saik gerekçesine dayanılamayacağına vurgu yapılmıştır. Hüküm, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Hükümde geçen adli para cezası 18.200 TL olarak düzeltilmelidir.
12. Ceza Dairesi         2013/21036 E.  ,  2014/13401 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle Öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mağdurlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    CMK"nın 237/1. maddesi gereğince, soruşturma aşamasında şikayetçi olunmaması, yargılama sırasında davaya katılmaya engel teşkil etmeyeceğinden, katılma isteminde bulunmasına rağmen, bu istemi reddedilen mağdurların 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi reddedilen sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu, oğulları olan ..."in ölmesi nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurların 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, karar verilerek yapılan incelemede;
    Mağdurların katılmasına karar verilmesi karşısında tebliğnamedeki mağdurlar vekilinin temyiz isteminin reddi konusundaki görüşe iştirak edilmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, ceza miktarına ilişkin, katılanlar vekilinin ise sanığa az ceza verildiğine, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi ve sanık hakkında hükmedilen netice hapis cezası adli para cezasına çevrilirken hesap hatası sonucu 18.200 TL yerine 18.000 TL"ye hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün birinci paragrafından “amaç ve saiki” ibaresinin çıkartılması, hükmün 3 bendindeki "18000 TL" ibaresinin çıkarılıp yerine "18200 TL" yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.