Mahkemesi :Asliye Ceza

Uyuşturucu madde bulundurmak veya kullanmak suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ün, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 404/2, 55/3, 59 ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun"un 4. maddeleri uyarınca 1.454.027.200 Türk Lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına, 647 sayılı Kanun’un 6. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine dair ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19.12.2002 tarihli ve 2002/799 esas, 2002/918 sayılı kararının infazı sırasında 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine, önceki hükmün aynen infazına ilişkin aynı Mahkeme"nin 17.10.2005 tarihli ve aynı sayılı ek kararını müteakip, 19.12.2006 tarihli ve 26381 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5560 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun’un 7. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesine göre yeniden karar verilmesi talebi üzerine, sanığın 5237 sayılı TCK"nın 191/1, 31/3, 62/1 ve 50/1-a. maddeleri gereğince 4.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun’un 191/6. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, aynı Kanun’un 191/7. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması hâlinde cezasının infaz edilmiş sayılmasına dair anılan Mahkemenin 27.01.2010 tarihli ve 2002/799 esas, 2002/918 sayılı ek kararı ile ilgili olarak;

Dosya kapsamına göre,

1- Hükümlü hakkında ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin, 19.12.2002 tarihinde 2002/799 esas ve 2002/918 sayılı kararı ile "765 sayılı TCK"nın 404/2, 55/3, 59, 647 sayılı Kanun"un 4. ve 6. maddeleri uyarınca hapisten çevrili 1.454.027,200 TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve bu cezanın ertelenmesine" karar verilerek hükmün kesinleştiği, 27.01.2010 tarihli ek karar ile 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun"un 191. maddesinin, anılan Kanun"un 7/1. ve CGTİHK"nun 98. maddeleri uyarınca hükümlünün lehine olduğu gerekçesiyle uyarlama yapılarak, hükümlünün aleyhine olacak şekilde "5237 sayılı Kanun"un 191/1, 31/3, 62/1 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 4.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılıp hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" karar verildiği, uyarlama yargılaması sonucu verilen ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27.01.2010 tarihli ve 2002/799 esas, 2002/918 karar sayılı ek kararının, Mahkeme"nin 19.12.2002 tarihli kararına göre hükümlü aleyhine sonuç doğurduğu hususunun gözetilmemesinde,
2- Kayden 15.03.1985 doğumlu olup, suçun işlendiği 01.09.2002 tarihinde onbeş yaşını doldurmuş olup onsekiz yaşını doldurmamış olan suça sürüklenen çocuğun cezasından, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 31/3. maddesinin, 08.07.2005 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5377 sayılı Kanun"un 5. maddesi ile yapılan değişiklikten önceki metnine göre 1/2 oranında indirim yapılması gerektiği gözetilmeden 1/3 oranında indirim yapılarak fazla cezaya hükmedilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı"nın 29.10.2016 tarih ve 94660652-105-35-11381-2015-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 18.11.2016 tarih ve KYB-2016/387248 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla;

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, dosya içeriğindeki bozma ilamına, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanunu"nun 27. maddesi hükmü ile 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(4)"de yer alan "Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır" hükmüne göre, işin incelenmesi Yargıtay 20. Ceza Dairesi"ne ait olmakla Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 20.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.