MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 07.05.2018 tarih ve 2017/160 E- 2018/158 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 06.12.2019 tarih ve 2018/1661 E- 2019/1257 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2016/44094 sayılı "Freeteks Home" ibaresi için tescil talebinde bulunduğunu, markanın yayına çıkmasına müteakip davalı tarafça 2010/49322 sayılı "Freemood" markası ile benzer olduğu gerekçesi ile itiraz edildiğini, Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından iltibas ihtimalinin bulunmadığı tespit edilerek itirazın reddedildiğini, tekrar yapılan itiraz sonucunda YİDK tarafından itirazın kabul edildiğini ve başvurunun reddedildiğini, YİDK kararında belirtilen gerekçenin doğruyu yansıtmadığını, YİDK kararında benzerliğin nedeninin iki markanın başında yer alan Free ibaresine ve aynı sınıfta tescil başvuru yapılmasına dayandırıldığını,"Free" ibaresi ile 24. sınıfta çok sayıda marka olduğunu, davalının iddiasının aksine "Free" ibaresinin ortak olmasının iltibasa yol açmadığını, benzerlik ve karıştırılma ihtimalinin değerlendirilmesinde markaların bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiğini, parçalara bölünerek değerlendirme yapılamayacağını, müvekkilinin markasının tüketici algısında "Free" ya da "Freemood" şeklinde değil, bütün olarak "Freeteks Home" şeklinde algılanacağını, diğer yandan taraf markaları arasında işitsel, görsel ve anlamsal açıdan ciddi ayırt edici farklar bulunduğunu, ayrıca "Free" ortak kelimesinin markaların kullanıldığı ürün sınıfı ile ilgisi bulunmayan bir kelime olduğunu, "Free" ibaresinin bir kişinin tekeline bırakılamayacağını ileri sürerek, TPMK YİDK"nın 13.03.2017 tarihli ve 2017/M-904 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davaya konu markanın "Freemood" ibaresi ile çok yakın benzer olduğunu, markaların genel görünüm itibariyle de iltibas yaratma ihtimalinin bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunmalar, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının "freeteks home" ibareli başvuru markasıyla davalının "freemood+şekil" ibareli tescilli markası arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, işin uzmanı yahut dikkatli kişilerden oluşmayan, makûl düzeyde bilgilendirilmiş, marka ve başvuru konusu işareti aynı anda görüp detaylarını karşılaştırma olanağı bulunmayan, daha önce görüp yararlandığı markanın aşağı yukarı net anısının tesirinde olan ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin, yargılama konusu mallar için ayırdığı satın alma süresi içinde, davacının "freeteks home" ibareli başvuru markasını gördüğünde derhal ve hiç düşünmeden davalıya ait "freemood+şekil" ibareli markasından farklı bir marka olduğunu algılayabileceği, diğer bir anlatımla davalının yukarıda belirtilen markalı ürünün satın almak isterken davacının "freeteks home" ibareli markalı ürününü satın almak şeklinde bir yanılgı yaşamayacağı, taraf markaları arasında işletmesel bağlantılandırmayı tesis eden herhangi bir unsurun bulunmadığı, gerek bütünsel ve gerekse içerisinde bulunan unsurlar itibariyle başvuru konusu işaretin davalı markasını sunan işletmeyle idarî ve ekonomik anlamda bağlantılı bir işletme tarafından piyasaya sunulduğu biçimde bir algılama oluşturmasının mümkün olmadığı, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesindeki koşulun oluşmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne, TPMK YİDK"nın 13.03.2017 tarihli ve 2017/M-904 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalılar vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacının "freeteks home" ibareli başvuru markasıyla davalının "freemood+şekil" ibareli tescilli markası arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, davalılar vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı TPMK vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 18.11.2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.