Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4786 Esas 2020/4914 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4786
Karar No: 2020/4914
Karar Tarihi: 11.11.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4786 Esas 2020/4914 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçunu işlediği ve hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum olduğu belirtilmiştir. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunun ceza sınırlarının, 6545 sayılı Kanun ile değiştirilmesi sonrası üst sınırının 5235 sayılı Kanuna göre üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu vurgulanarak, asliye ceza mahkemesinin görevsizlik kararı vermesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozularak dosyanın üst dereceli mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir. Kanunlar açıklayıcı bir şekilde belirtilmemiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/4786 E. , 2020/4914 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin, O Yer Cumhuriyet Savcısı ile Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.