Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20209 Esas 2014/13332 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/20209
Karar No: 2014/13332
Karar Tarihi: 30.05.2014

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20209 Esas 2014/13332 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, alkollü araç kullanarak trafik güvenliğini tehlikeye soktuğu gerekçesiyle TCK'nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Sanık daha önce alkollü olarak kazaya karışıp taksirle yaralama suçu işlemiş ve sabıka kaydı bulunmaktadır. Mahkeme, sanık hakkında eksik ceza vererek teşhidi yanıltmıştır. Karar temyiz edilmemiştir. Kanun maddeleri TCK'nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleridir. TCK'nın 179/3-2 maddesi, alkollü araç kullanarak trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçunu tanımlamaktadır. 62/1 maddesi, mahkumiyet hükmüne varılmadan önce sanık hakkında kefalet verilmesini yasaklamaktadır. 50/1-a maddesi, sanığın daha önce işlediği suçlar hakkında bilgi sahibi olunmasını ve bunların karar vermede dikkate alınmasını gerektirmektedir. 52/2. madde ise, sanığın verilecek cezaya etkili olan maddi ve manevi durumlarının göz önünde bulundurulması gerektiğini belirtmektedir.

12. Ceza Dairesi 2013/20209 E. , 2014/13332 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2 . maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Olay akabinde yapılan ölçümde 248 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın idaresindeki otomobille seyri sırasında, almış olduğu alkolün etkisi ile direksiyon hakimiyetini kaybedip yoldan çıkarak yolun sağında bulunan menfeze çarparak durması sonucu meydana gelen olayda, daha öncede alkollü olarak kazaya karıştığı ve buna ilişkin taksirle yaralama suçundan sabıkasının bulunduğu anlaşılan sanık hakkında, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerekirken, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 30.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.