İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/5480 Esas 2019/6122 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Eylemin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunun kabulüyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
...Asliye Hukuk Mahkemesinin.... Esas sayılı dosyasında şikayetçi lehine hükmedilen toplam 16.000 TL tazminatın 6.000 TL"sinden feragat ederek 10.000 TL"sini vekili olarak tahsil edip müvekkiline vermediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın, tüm işlemlerin şikayetçinin onayı ile gerçekleştiğini ve tahsil ettiği parayı da şikayetçinin annesine verdiğini savunması, şikayetçi tarafından ... Cumhuriyet başsavcılığı aracılığı ile sunulan 23/03/2015 tarihli dilekçe içeriği, tanık olarak dinlenilen annesi ..."ın anlatımının savunmayı doğrular nitelikte olması ve şikayetçinin bozma sonrası yargılamadaki beyanının söz konusu dilekçe içeriği ile çelişmesi karşısında, temel amacı maddi gerçeğin ortaya çıkartılması olan ceza yargılamasının en önemli ve evrensel nitelikteki ilkelerinden biri "şüpheden sanık yararlanır ilkesi" olup bu kapsamda sanığın bir suçtan cezalandırılmasına karar verilebilmesi için suçun hiçbir şüpheye mahal bırakmayacak kesinlikle ispat edilmesi ve sanığın mahkumiyetine karar verilebilmesi bakımından göz önünde bulundurulması gereken herhangi bir soruna ilişkin şüphenin mutlaka sanık yararına değerlendirilmesi gerektiği nazara alındığında, yüklenen suçtan sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi,

Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 19/08/2008 yerine 22/08/2007 olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140 K. 2015/85 sayılı Kararının hükümden önce Resmi Gazete"nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olmasına karşın bu hususun TCK"nın 53. maddesi uygulanırken nazara alınmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 13/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.