Danıştay 3. Daire 2017/3604 Esas 2021/1337 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/3604
Karar No : 2021/1337

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, asıl borçlu … Orman Ürünleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'nden alınamayan 2004 ve 2005 yıllarına ait muhtelif kamu alacağının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen 29/04/2016 tarih ve 4 takip numaralı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114. maddesinin 2. fıkrası hükmünün, Anayasa Mahkemesinin, 08/01/2010 tarih ve 27456 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 15/10/2009 tarih ve E:2006/124, K:2009/146 sayılı kararıyla iptal edildiği, bu durumda davacının kanuni temsilcisi olduğu şirketin 2004 ve 2005 yıllarına ilişkin sevk edildiği takdir komisyonu kararlarına istinaden yapılan tarhiyatlara yönelik olarak düzenlenen ihbarnamelerin tarh zamanaşımının dolduğu 2004 yılı için 31/12/2009, 2005 yılı için ise en geç 31/12/2010 tarihine kadar tebliğ edilmesi gerekirken 28/03/2011 tarihinde tebliğ edildiği anlaşıldığından takip edilen vergi ve cezaların asıl borçlu şirket nezdinde zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle ödeme emri iptal edilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Olayda zamanaşımını kesen ve durduran sebeplerin bulunduğu, bu hususa ilişkin belgelerin dosyaya sunulduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NUN DÜŞÜNCESİ:Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 16/03/2021 tarihinde oyçokluğuyla kesin olarak karar verildi.


(X)- KARŞI OY:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun takdir komisyonuna sevk tarihi ile takdir komisyonu kararının idareye tevdi tarihi arasında geçen süre için tarh zamanaşımının duracağına ilişkin 114. maddesinin 2. fıkrası Anayasa Mahkemesinin K:2009/146 sayılı kararıyla iptal edilmesi sonucu 01/08/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6009 sayılı Kanunla 213 sayılı Kanuna eklenen Geçici 28. madde ile 01/01/2005 tarihinden önceki dönemlere ilişkin olarak bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce matrah takdiri için takdir komisyonuna sevk edilmiş olup, komisyonca takdir edilen matrah üzerinden 31/12/2012 tarihine kadar tarh ve tebliğ edilmeyen vergilerin zamanaşımına uğrayacağı hükme bağlanmıştır.
Olayda, dava konusu 2004 ve 2005 yılına ilişkin re'sen salınan vergiler zamanaşımı süresi içinde 24/11/2008 tarihinde takdire sevk edilerek, 13/12/2012 tarihinde takdir komisyon kararı ile belirlenen matrahlar üzerinden yapılan cezalı tarhiyatların 28/03/2011 tarihinde asıl borçlu şirkete tebliğ edildiği, dolayısıyla yukarıda yazılı Yasanın açık hükmüne göre zamanaşımı bulunmadığı anlaşıldığından, temyize konu vergi dava dairesi kararının bozulması gerektiği oyuyla Daire kararına katılmıyorum.