4. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4155 Karar No: 2018/20333 Karar Tarihi: 26.11.2018
Tehdit - hakaret - basit yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/4155 Esas 2018/20333 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2016/4155 E. , 2018/20333 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Tehdit, hakaret, basit yaralamaya teşebbüs HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın yokluğunda verilen kararın, sanık ..."a MERNİS adresine tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmakta ise de; o tarihte Bursa Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"nün denetimi altında bulunan sanığın yeni yerleşim adresini bildirmiş olması ve gerekçeli kararın en son adrese tebliğ edilmemesi nedeniyle sanığın temyiz isteğinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret ve basit yaralamaya teşebbüs suçları yönünden ise, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte CMK"nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında, bu suçlar yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması, 2-Kabule göre de; a-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ula Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2006/207 Esas, 2007/75 Karar sayılı ilamı ile ilgili zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, b-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.