Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/3306 Esas 2019/5487 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/3306
Karar No: 2019/5487
Karar Tarihi: 23.12.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/3306 Esas 2019/5487 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir müvekkilin alacağının iflas idaresince reddedilmesi nedeniyle, alacağının iflas masasına kayıt ve kabul edilmesi talebiyle açılmıştır. İlk derece mahkemesi, davanın usulden reddine karar vermiş, ardından yapılan istinaf başvurusu da reddedilmiştir. Davalı vekili temyiz etmiş ancak itirazları yerinde görülmemiştir. Sonuç olarak, davalı vekilinin tüm itirazları reddedilmiş, hüküm onanmış ve harç alınmamasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: HMK'nın 114/1-b ve 115/2, 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi. HMK'nın 114/1-b maddesi, davanın reddedilmesine ilişkin nedenleri, 115/2 maddesi ise kararın isabeti konularını içermektedir. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi, belli şartlarda harç alınmasından muafiyeti düzenlemektedir.

23. Hukuk Dairesi 2019/3306 E. , 2019/5487 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin müflisten olan alacağının iflas idaresince reddedildiğini ileri sürerek, alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yargı yolu bakımından HMK"nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine dair verilen karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi"nce istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/J maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına, 23.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.