Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3057 Esas 2020/4674 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve kendi tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflarca açılan karşılıklı boşanma davasında, mahkemece kadının ağır kusurlu olduğundan bahisle her iki davanın da .kabulü ile tarafların boşanmalarına ve erkek lehine 5000 TL manevi tazminata hükmedilmiş taraflarca karar istinaf edilmekle bölge adliye mahkemesince; davalı-karşı davacı erkeğin kadına yönelik şiddet vakıasının "sürekli" olduğunun kabulüyle mahkeme kararı kısmen kaldırılmakla erkeğin ağır kusurlu olduğunun tespitiyle kadın lehine tazminat ve tedbir/yoksulluk nafakasına hükmedilmiştir. Verilen karar erkek tarafından yukarıda gösterildiği şekilde temyiz edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince davalı erkek tarafından kadına uygulanan şiddetin "sürekli" olduğundan bahisle ağır kusurlu kabul edilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden, erkeğin kadına yönelik 24.06.2018 tarihindeki vakıadaki fiziksel şiddeti sabit olmakla, şiddetin sürekli kabul edilmesine yönelik değerlendirme hatalı kabul edilmiştir.
Gerçekleşen kusur durumuna göre, olaylarda tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu davalı erkeğin ağır kusurlu kabulü doğru olmamış bozmayı gerektirmiştir.
3-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun “Feragat ve kabulün zamanı” başlıklı 310. maddesine Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına dair 28/07/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7251 sayılı kanunla “(2) Feragat veya kabul, hükmün verilmesinden sonra yapılmışsa, taraflarca kanun yoluna başvurulmuş olsa dahi, dosya kanun yolu incelemesine gönderilmez ve ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesince feragat veya kabul doğrultusunda ek karar verilir. (3) Feragat veya kabul, dosyanın temyiz incelemesine gönderilmesinden sonra yapılmışsa, Yargıtay temyiz incelemesi yapmaksızın dosyayı feragat veya kabul hususunda ek karar verilmek üzere hükmü veren mahkemeye gönderir” fıkraları eklenmiştir. Davacı-karşı davalı kadın, 11.09.2020 tarihli dilekçesi ile tedbir/yoksulluk, maddi tazminat ve manevi tazminat ile yargılama giderleri vekalet ücretine yönelik taleplerinden feragat ettiğini bildirmiştir. Bu nedenle erkeğin tazminat ve nafakalara ilişkin temyiz talepleri incelenmeksizin, kadının feragatine ilişkin hususlarda karar verilmek üzere dosyanın gönderilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple davacı-karşı davalı kadının tedbir/yoksulluk, maddi tazminat ve manevi tazminat ile yargılama giderleri vekalet ücretine yönelik taleplerinden feragati nedeniyle ek karar verilmek üzere dosyanın bölge adliye mahkemesine GÖNDERİLMESİNE oybirliğiyle karar verildi. 13.10.2020 (Salı)