Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/2933 Esas 2022/5705 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM :Sanık ... hakkında beraat, diğer sanıklar hakkında hükümlülük, erteleme; nakil aracının müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık ... müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığa 29.09.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü sanık müdafiinin CMUK'nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 26.04.2021 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Nakil aracının iadesi kararı ve katılan vekilinin sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
III-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
Olay günü sanık ...’in sevk ve idaresindeki ... plaka sayılı araçta yapılan aramada 7000 paket(1.400.000 adet) kaçak makaron ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen eylemde Kocaeli Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen teknik takipli projeli dosyada sanık ...’in makaronları İstanbul İlinde işyeri bulunan sanık ...’tan temin ettiği ve sanık ...’ye teslim edeceği iddiasıyla sanık ... hakkında da kamu davası açılarak hakkında mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmış ise de sanık ...’in aşamalardaki savunmalarında makaronları İstanbul ilinde tanımadığı şahıslardan alarak Sakarya’da depoladığını, sanık ... Karaköse’nin de işyerinde satmak üzere sanık ...’dan makaron sipariş ettiğini beyan ettiği,sanık ...’ın ise aşamalarda ısrarla olayla ilgisi bulunmadığını beyan ederek üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, iletişimin tespitine ilişkin tape kayıtlarının incelenmesinde de sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair hakkında mahkumiyeti gerektirecek somut delil elde edilemediği anlaşılmakla hakkında atılı suçu işlediğine dair yeterli delil olmaması nedeniyle hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
IV-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
1)Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2)Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK'nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 13.08.2012 olduğu, iddianame düzenleme tarihinin ise 17.12.2012 olduğu,
UYAP'ta yapılan kontrolde;
a)Yargılamasının devam ettiği anlaşılan Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2021/183 E. sayılı dosyasında sanığa atılı eylem ile ilgili olarak suç tarihinin 27.07.2012, iddianame düzenleme tarihinin ise 21.11.2012 olduğu,
b)Yargılamasının devam ettiği anlaşılan Kocaeli 11. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2021/35 E. sayılı dosyasında sanığa atılı eylem ile ilgili olarak suç tarihinin 14.07.2012, iddianame düzenleme tarihinin ise 10.11.2012 olduğu,
c)Yine Dairemizin 2017/15634 Esas-2020/18725 Karar sayılı ilamıyla 15.12.2020 tarihinde bozulmasına karar verilen Sakarya 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2012/1438 E-2013/1216 K. sayılı kararına konu eylemde suç tarihinin 13.10.2012, iddianame düzenleme tarihinin ise 19.11.2012 olduğu görülmekle;
Anılan dosyalarda sanığın eylemlerinin benzer mahiyette olduğu dikkate alınarak, anılan dosyaların incelenip, gerektiğinde birleştirilerek, sanığın bu eylemleri bir suç işleme kararı icrası kapsamında işleyip işlemediği ve hakkında TCK'nun 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı hususu tartışıldıktan sonra bir karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3)28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesinde yapılan değişiklik öncesi anılan maddede öngörülen hapis cezası üst haddinin 2 yıl olduğu gözetilerek;
Anayasa Mahkemesi'nin 25/06/2020 tarihli, 2020/16 Esas ve 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenen ve 5271 sayılı CMK’nun 251/1. maddesinde hüküm altına alınan basit yargılama usulüne ilişkin aynı Yasanın geçici 5/1-d bendinde yer alan “...kovuşturma evresine geçilmiş...” ibaresinin Anayasa'ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmesi, aynı şekilde 16.03.2021 tarihli, 31425 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 14.01.2021 tarih ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararı ile yargılama aşamasında olup, henüz kesinleşmiş hükümle sonuçlanmamış dosyalar yönünden, ceza miktarı üzerinde fail lehine etki doğuracağı, bu nedenle belirli bir tarih itibariyle hükme bağlanmış olan dosyalarda basit yargılama usulünün uygulanmamasının Anayasa'nın 38. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle 7188 sayılı Yasanın 31. maddesiyle eklenen
Geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan "...hükme bağlanmış..." ibaresinin iptal edildiği de dikkate alınmak suretiyle, TCK'nun 7. ve CMK’nun 251. maddeleri uyarınca dosyanın “Basit Yargılama Usulü” yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.