Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/2962 Esas 2014/13235 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2962
Karar No: 2014/13235
Karar Tarihi: 29.05.2014

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/2962 Esas 2014/13235 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir aracın kurtarma aracına çarpması sonucu trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan yargılanmıştır. Sanığın 1 saat 10 dakika sonra yapılan alkol ölçümünde 40 promil alkollü olduğu tespit edilmiştir. Ancak, sanığın alkol nedeniyle güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğine dair delil bulunmamıştır. Mahkeme, sanığı TCK'nın 179/3-2. maddesi uyarınca 25 gün hapis cezasına çarptırmış, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına karar vermiştir. Ancak, kanuna aykırı davranıldığı gerekçesiyle karar temyiz edilerek bozulmuştur. Hükümde, adli para cezasının taksit miktarı dikkate alınmamış, kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında kanun maddesinin belirtilmediği, bu nedenle işlemde hukuka aykırılık bulunduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 179/3-2. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. ve 11. maddeleri ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/4. maddesidir.

12. Ceza Dairesi 2014/2962 E. , 2014/13235 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/280200
Mahkemesi : Kırıkkale 1. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 16/05/2013
Numarası : 2012/804 - 2013/405
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 179/3-2.maddesi gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Kırıkkale 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 25.02.2008 tarihli ve 2007/689-2008/138 sayılı kararını müteakip sanığın deneme süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair aynı Mahkemenin 16.05.2013 tarihli ve 2012/804 - 2013/405 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanığın, bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olaydan 1 saat 10 dakika sonra yapılan ölçümde 40 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın, daha önce meydana gelen kaza nedeniyle yol işaretlemesi yapılmış olan yerde aracının kayması nedeniyle kurtarma aracına arkadan çarpması ile meydana gelen olayda, alınan alkol miktarının tek başına TCK"nın 179/3. maddesi kapsamında güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldırmaya yeterli olmadığı, sanığın olay sırasında dışa yansıyan davranışlarına ilişkin tespit bulunmadığı dikkate alındığında; sanığın alkol nedeniyle güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğine dair delil bulunmadığı anlaşılmakla; atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeksizin sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a-5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, taksit miktarının dörtten az olamayacağı dikkate alınmadan, sanığa verilen adli para cezasının iki taksitte ödenmesine karar verilmesi,
b-Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında uygulanan kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 29.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.