Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/4798 Esas 2019/8043 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmesi üzerine, davalılar vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.Bölge Adliye Mahkemesince, davalılar vekillerinin istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, ilk derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
1-Davalı taraf vekillerinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 47.530,00 TL olduğu, Davacı vekilinin müvekkili lehine 40.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesi talebinde bulunduğu, ilk derece mahkemesince 40.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği, davalı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak 35.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği ve iş bu kararın davalı taraf vekillerince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı taraf vekillerinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE,
2-Davalı taraf vekillerinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise, dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, fazla alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 24/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.