MAHKEMESİ : Van 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/11/2013
NUMARASI : 2012/144-2013/624

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulü kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı A.S.A.Ş. vekili ve davalı Allianz Sigorta A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davacının 04/06/2007 tarihinde davalılardan A.S. A.Ş. tarafından zorunlu mali mesuliyet sigorta poliçesi ile sigortalı araçta yolcu olarak bulunduğu sırada, davalı K. A.S.A.Ş. nezdinde zorunlu mali mesuliyet sigorta poliçesi ile sigortalı araç ile çarpışması sonucu yaralandığını açıklayıp, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 10.000,00 TL iş gücü kaybı tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiştir Davacı vekili; 11/10/2013 tarihli ıslah dilekçesi ile dava miktarını toplam 61.053,00 TL olarak arttırmıştır.
Davalı A.S.A.Ş. vekili ve davalı A.S.A.Ş. vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 48.843,00 TL iş gücü kaybı tazminatının dava tarihi olan 02/10/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı A.S.A.Ş. vekili ve davalı A.S.A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre davalı A.S.A.Ş. vekilinin tüm, davalı A.S. A.Ş. vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarınn reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece; işgöremezlik zararının belirlenmesi için bilirkişi raporu alınmış, 25.09.2013 havale tarihli raporda CSO 1980 yaşam tablosu esas alınarak hesaplama yapılmış olup bu rapor hükme esas alınmıştır.
Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre; muhtemel yaşam süreleri belirlenirken Population Masculine Et – Feminine (PMF) yaşam tablosu esas alınmalıdır. Ayrıca, tazminat hesaplanırken rapor tanzim tarihine kadar gerçekleşen zararın bilinen veriler nazara alınarak ve iskontoya tabi tutulmadan somut olarak, rapor tanzim tarihinden sonraki zarar da bilinen son gelir nazara alınıp 1/Kn katsayısına göre her yıl %10 oranında artırılmak ve iskonto edilmek suretiyle hesaplanmalıdır (YHGK., 28.06.1995 tarih, 1994/9-628 Esas, 1995/694 Karar).
Bu bakımdan dosya kapsamında 25.09.2013 tarihli rapor açıklanan hesaplama tarzına uygun olmasına karşın, bakiye ömür belirlenirken PMF tablosunun esas almayan bilirkişi raporunun hükme esas alınması ve yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Kabule göre de; Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının “Sigortanın Kapsamı” başlıklı A.1. maddesine göre Sigortacı, poliçede tanımlanan motorlu aracın işletilmesi sırasında, bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"na göre işletene düşen hukuki sorumluluğu, zorunlu sigorta limitlerine kadar temin eder. Buna göre; davalı A.S.A.Ş. yönünden poliçe limiti ile sorumlu olduğu gözetilerek hüküm verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı A.S.A.Ş. vekilinin tüm, davalı A.S.A.Ş. vekilinin sair temyiz itirazının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı A.S.A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile bu davalı lehine hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 3.311,70 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı A.S. A.Ş"den alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı A.S. A.Ş"ne geri verilmesine 26.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.