Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/316 Esas 2020/1951 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Tefecilik yapma
Hüküm :Sanık ... için; CMK 223/2-e maddesi uyarınca delil yetersizliğine dayalı beraat.
Sanık ... için; TCK m.241/1, 43/1, 52/2, 53 uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 120,00 TL adli para cezası, hak yoksunluğu

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında Tefecilik suçundan dolayı kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi ile TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve E.2014/140; K. 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında tefecilik suçundan dolayı kurulan beraat hükmüne yönelik katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 01/01/2007 yerine 26/02/2010 olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, 01/01/2007 olan suç tarihi ile temyiz inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus
yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 11/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.