Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/3592 Esas 2015/2667 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3592
Karar No: 2015/2667
Karar Tarihi: 17.06.2015

Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/3592 Esas 2015/2667 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir dava sonunda, sanığın suç eşyası kabul etmesi nedeniyle mahkumiyetine karar verildi. Ancak, gerekçeli kararın yanlış adrese tebliğ edilmesi nedeniyle tebliğin usulüne uygun olmadığı ve sanığın temyiz süresinin dolmadığı tespit edildi. Diğer temyiz sebepleri ise yerinde görülmedi. Ancak, sanığın küçük yaştaki birinin yanında çalıntı kaydı olan bir motosikleti iteklerken kolluk görevlileri tarafından yakalanması ve diğer sebepler göz ardı edilerek sadece suç eşyası kabul etmesi nedeniyle mahkumiyet kararı verilmesi, kanun maddelerinin yanlış uygulanması nedeniyle bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, hak yoksunluklarının süresini ve hangi kişileri kapsadığını belirlemektedir.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi, devletin yargılama giderlerinin nasıl tahsil edileceğini düzenlemektedir.
- 165. maddesi ise dolandırıcılık suçunu tanımlamaktadır.

22. Ceza Dairesi 2015/3592 E. , 2015/2667 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Gerekçeli kararın sanığın dosyada bilinen adresi yerine sevk edilen adreste annesine "eşi" yazılmak suretiyle tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, tebliğin usulüne uygun olmadığı ve öğrenme ile sanığın 27/10/2010 tarihinde yaptığı temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dosyada mevcut 03/07/2007 tarihli yakalama tutanağı içeriğine göre, sanığın yanında yaşı küçük olduğu için evrakı tefrik edilen...olduğu halde, müştekiye ait motorsikleti plakasız şekilde ters yönde iteklerken kolluk görevlilerince görüldükleri, kendilerini önce başka bir kimlikle tanıttıkları, motorsikletin kime ait olduğu sorulduğunda akrabalarına ait olduğunu söyledikleri, plakası olmadığından şase numarası ile sorgulandığında müştekiye ait olup çalıntı kaydının ortaya çıktığı şeklindeki olayda; evrakı tefrik edilen küçük sanık... hakkındaki dava dosyası getirtilip incelenerek tüm delillerin hep birlikte değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi.
2-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Kanun"un 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
3-5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca, Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20 TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, 10.00 TL tutarındaki yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Kabule göre de;
4-Sanık hakkında hırsızlık suçundan dava açıldığı, aynı eylem nedeniyle hem beraat hem mahkumiyet kararı verilmesi mümkün olmadığı halde, yargılama sonucunda sanığın hırsızlık suçundan beraatine, eylemin suç eşyasının kabul edilmesi suçunu oluşturduğundan bahisle mahkumiyetine karar verilmek suretiyle hükmün karıştırılması,
5-5237 sayılı TCK"nın 165. maddesinin uygulanma ihtimaline binaen ek savunma hakkı verilmeden sanığın anılan yasa maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..." nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nın 326/son maddesi gereğince kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 17.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.