Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/5416 Esas 2015/12783 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İnegöl Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/07/2013
NUMARASI : 2010/1645-2013/1006

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
6100 Sayılı HMK"nın geçici 3.maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.822 TL"sına çıkarılmıştır.
Davacı vekilinin temyizi, davalılar E.. U.. ve M.. A.. hakkında kurulan hükme yöneliktir. Hakkındaki dava pasif husumet ehliyeti bulunmadığından reddedilen davalı İ.. E.. yönünden davacı temyizi bulunmamaktadır.
Davalılar E.. U.. ve M.. A.. yönünden davanın reddedilen kısmı 1.777,74 TL olup, temyize konu karar anılan tarihten sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemi hakkında mahkemece karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 Sayılı YİBK uyarınca Yargıtay"ca da verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın temyiz eden davacıya geri verilmesine 26.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.