Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/13143 Esas 2022/5942 Karar Sayılı İlamı

6222 sayılı Sporda Şiddet ve Düzensizliğin Önlenmesine Dair Kanuna muhalefet etme suçundan sanık ...’in, anılan Kanunun 18/9, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince 500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair İstanbul 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 27/02/2014 tarihli ve 2013/147 esas, 2014/254 sayılı kararının 01/04/2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 21/10/2018 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkûm olduğunun ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama sonucunda, sanığın 6222 sayılı Kanunun 18/9, 5237 sayılı Kanunun 43/1, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince 500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İSTANBUL 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/02/2020 tarihli ve 2019/260 esas, 2020/148 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 05.10.2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.10.2020 tarihli ve KYB. 2020/89047 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında verilen mahkumiyet kararında, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/1, 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34/1 ve 230/1-c maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetime olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması, gerekçede iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin açık olarak belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, Anayasa ve 5271 sayılı Kanunun amir hükümlerine aykırı olacak şekilde gerekçesiz karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarnamesi içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden, İSTANBUL 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.02.2020 tarih, 2019/260 Esas – 2020/148 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nun 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 23.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.