MAHKEMESİ : ADANA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 9. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Adana 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 21/11/2017 tarih ve 2015/1417 E. -2017/1387 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi’nce verilen 14/02/2018 tarih ve 2018/136-2018/128 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı Banka arasında Genel Kredi Sözleşmesi imzaladığını, sözleşme kapsamında 29/03/2013 tarihinde 5 yıl vadeli 2.000.000,00 TL eşit taksitli kredi kullandığını, 5 yıllık kredi kullanılmasına rağmen borcu 12/06/2015 tarihinde kapattığını, kredinin alınması sırasında taksitli ticari kredi kullanma komisyonu olarak 5.000,00 TL, 26.06.2015 tarihinde ticari kredi teklif ücreti olarak 950,00 TL, erken kapatma sırasında 117.507,99 TL erken kapatma cezası ve 1.500,00 TL ipotek fek ücreti tahsil edildiğini, davalı bankadan erken kapatma sırasında istenilen bedel ile ilgili bilgi sorulduğunda, bu bedelin ödenmemesi halinde erken kapatma yapılamayacağının bildirildiğini, müvekkilinin belirtilen bedelleri ödemek zorunda bırakıldığını, sözleşmeye konulan ve alınan masrafların haksız şart niteliğinde olduğunu, bu düzenlemelerin müvekkili ile müzakere edilmeden kredi sözleşmesinin imzalatıldığını, düzenlemelerin sözleşmeye yazılmamış sayılması gerektiğini, davalı bankanın aldığı erken kapatma cezası ile ilgili herhangi bir zorunlu harcama yapmadığını, sözleşmede cezai şart ile ilgili ne oranda alınacağına dair bir düzenleme bulunmadığını, alınan ücretin fahiş olduğunu, müvekkilinin zor durumundan faydalanıldığını, kredi kapatması sırasında faizin de hatalı hesaplandığını, bu nedenle fazla faiz ve BSMV tahsil edildiğini ileri sürerek, fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydı ile davalı tarafından alınan şimdilik toplam 9.000,00 TL masraf ile hatalı hesaplama sebebiyle fazla alınan faiz ve BSMV karşılığı şimdilik 1.000,00 TL"nın tahsil tarihlerinden itibaren avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 12/06/2017 tarihli dilekçesi ile 8.970,00 TL erken kapatma ücreti talebini 73.647,31 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davacının krediyi erken kapatmak ve alınacak masrafların kendisine bildirilmesini istediğini, masrafların ve oranların ayrı ayrı kalemler halinde davacıya bildirildiğini, davacının bildirilen masrafları kabul ettiğini yazılı olarak müvekkiline bildirip, ayrıca davalıyı ibra ederek kullandığı krediyi erken kapattığını, alınan ücretlerin sözleşmede açıkça kararlaştırıldığını, müvekkilinin erken kapatma sebebi ile faiz kaybına uğradığını, tacir olan davacının genel işlem şartlarının hükümsüz olduğu yönündeki iddialarının TMK 2. maddesine aykırı olduğunu, 6102 sayılı TTK 20. maddesi gereğince ücret isteme hakları bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, sözleşmenin 2.8.maddesi gereğince erken ödeme komisyonu 2.10.1. ile 2.10.8. maddeleri gereğince komisyon, masraf, BSMV, teamüllere göre belirlenecek ücret ve masraf ile her türlü vergi, bunların gider vergisi teminatların konulması, muhafazası, fekk"i ve bunlarla ilgili gereken tüm vergi, resim, harç, cezaları, sigorta prim, noter masrafı ve diğer masrafların banka tarafından alınabileceği, ancak bunların oranlarının ve de miktarlarının sözleşmede gösterilmediği, sözleşme hükümlerinin haksız şart olarak değerlendirilemeyeceği, genel işlem koşullarına aykırılık bulunmadığı, davacının erken kapatma için bankaya verdiği 02/06/2015 tarihli dilekçesinde % 8 oranındaki erken kapatma cezasını ve buna ait BSMV"yi ve bunların dışında ipoteklerin kapatılması için 1.575,00 TL"yi ödemeyi kabul ve taahhüt ettiği ve bu hususlarda bankayı ibra ettiği, dilekçede ödenecek erken kapatma cezasının miktarı ile BSMV tutarı açıkça gösterildiği, masraf ve ücretlerin tutarları sözleşmede belirtilmemesine rağmen, bir kısmının diğer bankaların aldığı ortalama ücretlerin altında kaldığı, erken kapatma cezasının ise davacı tarafından açıkça kabul edildiği ve bankanın bu hususta ibra edildiği, herhangi bir ihtirazi kayıt düşülmediği, TBK m. 78/1 gereğince davacının ancak kendisini borçlu sanarak ödeme yaptığını ispat ederse geri isteyebileceği, faizle ilgili olarak 360 gün üzerinden hesaplama yapılmasının sözleşmeye uygun olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Adana Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilince yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına, davalı bankanın sözleşmede kararlaştırıldığı üzere 6098 Sayılı TBK"nın 96. maddesi gereğince davacının erken kapamasını kabul etme zorunluluğu bulunmamasına, davacının erken kapama için yapmış olduğu müracaat üzerine davalı bankanın kalan bakiye bedel üzerinden oranı da belirtilmek sureti ile erken kapama komisyonu hesaplamış olmasına ve davacının dosya içinde mevcut ibra belgesinden görüleceği üzere bu oran üzerinden erken kapama komisyonunu kabul ederek ödemeyi yapıp bankayı ibra etmiş olmasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.