Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1733 Esas 2014/13156 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun uyarınca tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının maddi ve manevi tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 1999/1407 2000/1231 karar sayılı dosyasının incelenmesinde; Davacı (sanık) ... hakkında sahte pasaport kullanma suçundan TCK"nın 350/3-son maddeleri gereğince 1 yıl hapis cezasına, İstanbul (3 nolu DGM) 11. Ağır Ceza mahkemesinin 1999/337-2001/114 sayılı kararı ile de TCK"nın 168/2. maddesi gereğince 12 yıl 6 ay ağır hapis cezasına hükmedildiği, aynı mahkemenin 2001/114 sayılı Ek kararı ile uyarlama yargılaması sonucunda cezanın 6 yıl 3 ay hapis cezasına indirildiği, bu suçtan dolayı davacının (sanığın) 5 yıl 27 gün tutuklu kaldığı, fazladan infaz edilen 144 günlük hapis cezasının ise sanık müdafinin 17.02.2010 tarihli talebi üzerine 03.03.2010 tarihli Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/7 Diş kararı ile mahsubuna karar verildiği, davacının (sanığın) ayrıca Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.07.2005 tarih ve 2005/108-2005/ 176 sayılı kararıyla PKK terör örgütünün sair efradı olmak suçundan mahkumiyetine karar verilip bu kararın Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 23.12.2009 tarihli kararıyla onanarak kesinleşen 3713 sayılı Kanunun 7/2. maddesine dönüşen suçtan 1 yıl 8 ay mahkumiyetine karar verilmiş olduğu, bu cezanın infazı sırasında 09.04.2005 -13.05.2005 tarihleri arasında Ankara 11. Ağır Ceza mahkemesince hükmedilen cezanın infazı durdurularak Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesince hükmedilen cezanın infazına başlandığı, 13.05.2005 tarihinde yine infazın durdurulmasına karar verildiği, anlaşılmış olup davacı vekilince mahsup sonucu Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin eksik kalan 2 gün cezasının infazı için 10.02.2010 tarihinde yeniden ceza evine alınıp 12.02.2010 tarihinde şartlı tahliyesine karar verildiği, ancak tahliyenin 20.03.2010 tarihinde yapıldığı belirtilerek 23 gün fazladan infaz edildiği ve yine 09.03.2005 -13.05.2005 tarihleri arasında 67 gün fazla süreyle olmak üzere toplam 87 gün süreyle fazla ceza infaz edildiği nedeniyle tazminat talebinde bulunulmuş ise de; mahkemece hükümlünün tazminat talebine konu Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin yukarıda incelenen 1999/1407 E,2000/1231 Karar sayılı dosyasında haksız tutuklama olarak belirtilen sürelerin davacının CMK 250. madde ile yetkili İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesinin (İstanbul 3 nolu DGM) 1999/337 Esas ve 2001/114 karar sayılı kararının 5237 sayılı TCK"ya uyarlanması sonucu davacının 12 yıl 6 ay olan hapis cezasının 6 yıl 3 ay hapis cezası olarak uyarlanması sonucu fazladan infaz edilmiş olarak gözüken 121 günlük sürenin Bakırköy 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 03/03/2010 gün ve 2010/7 D.iş sayılı kararı ile mahsubundan sonra oluştuğu, davacının bu mahsup kararı ile tazminata konu cezanın infazını tamamlamış olduğu anlaşıldığından 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanunda belirtilen şartların gerçekleşmediği bu nedenle davacının uğradığını iddia ettiği maddi ve manevi zararlarla ilgili olarak bu kanuna göre tazminat istenemeyecek olduğunun gözetilerek davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 28/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.