Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal etmek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/1628 Esas 2013/14688 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/1628
Karar No: 2013/14688
Karar Tarihi: 16.05.2013

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal etmek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/1628 Esas 2013/14688 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ederek hırsızlık yapmış ve mahkum edilmiştir. Sanığın daha önce benzer suçlardan sabıkası olduğu ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ancak sanıkların tutuklu kaldığı sürelerin mahsubunun yanlış bir yasa maddesi referansı kullanılarak yapıldığı belirtilmiş ve düzeltilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Mahkeme, sanıkların müdafii atanmasından dolayı avukatlık ücretinin yargılama giderlerinden sayılamayacağına dair kanun maddesinin ihlali nedeniyle kararı bozmuştur. Kanun maddesi olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6-7, 63/1 ve 67. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 13. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi referans gösterilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/1628 E. , 2013/14688 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etmek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tekerrüre esas sabıkaları bulunan sanık ... hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanıkların tutuklulukta ve gözetim altında kaldıkları sürelerin 5237 sayılı TCK"nın 63/1. maddesi yerine aynı yasanın 67. maddesi uyarınca verilen hapis cezalarından mahsubuna karar verilmesi ise, mahallinde düzeltilebilir bir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5320 sayılı Kanunun 5560 sayılı Kanunla değişik 13. maddesinin "Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince soruşturma ve kovuşturma makamlarının istemi üzerine baro tarafından görevlendirilen müdafii ve vekile, avukatlık ücret tarifesinden ayrık olarak, Türkiye Barolar Birliğinin görüşü de alınarak Adalet ve Maliye Bakanlıkları tarafından birlikte tespit edilecek ücret, Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla yer alan ödenekten ödenir. Bu ücret, yargılama giderlerinden sayılır" yönündeki açık hükmü karşısında, sanıklar ... ve ... müdafiinin Baro tarafından atanmış olması nedeniyle müdafii yararına avukatlık ücretine hükmedilemeyeceği, bu miktarın sanıklardan yargılama gideri olarak tahsili gerektiğinin gözetilmemesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden “Sanıkların müdafii olarak temsil ettiğinden Av. ..."ın 248 TL müdafii ücretinin sanıklardan alınarak Av. ..."a verilmesine” şeklindeki bölümün çıkartılması suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/05/2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.