Adalet Bakanlığının, 03/12/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/06/2018 tarihli ve 2018/117 esas, 2018/197 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 11/02/2019 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A- Konuyla İlgili Bilgiler:
Sanık hakkında 22.08.2017 tarihinde işlediği iddia edilen uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan yapılan yargılama sonucunda, eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğundan bahisle Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/06/2018 tarihli ve 2018/117 esas, 2018/197 karar sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeden kesinleştiği, anlaşılmıştır.
B- Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında,
“Uyuşturucu madde bulundurmak veya kullanmak suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/06/2018 tarihli ve 2018/117 esas, 2018/197 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesi yeniden düzenlenmiş olup, anılan maddenin 8. fıkrasında “Bu Kanunun;
a) 188 inci maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti,
b) 190 ıncı maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanılmasını kolaylaştırma, suçundan dolayı yapılan kovuşturma evresinde, suçun münhasıran bu madde kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, sanık hakkında bu madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklinde bir hükme yer verildiği, keza 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasında yer alan, “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” biçimindeki düzenlemeler nazara alınarak, 5271 sayılı Kanun’un 231/6. maddesinde belirtilen şartlar aranmaksızın sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi yasal bir zorunluluk olduğu gözetilmeden, sanık hakkında şartları oluşmadığı gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/06/2018 tarihli ve 2018/117 esas, 2018/197 karar sayılı ilamın bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
CMK’nın 268/1 maddesinde itiraz süresinin ilgililerin kararı öğrenmesinden itibaren sürenin işleyeceği düzenlenmesine rağmen, kararın sonuç kısmında “Sanık ve müdafiinin yüzlerine karşı, C.Savcısı huzuru ile talebe uygun CMK.nun 291.maddesi uyarınca hükmün tebliğ tarihinden itibaren yedi gün içinde mahkememize veya en yakın mahkemeye bir dilekçe verilmesi veya zabıt katibine bir beyanda bulunulması suretiyle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi nezdinde İstinaf yolu açık olmak üzere oybirliği ile verilen karar açıkça okunup anlatıldı” şeklindeki açıklama karşısında, kararda itiraz süresinin tebliğden itibaren işleyeceği belirtilmekle sanık ve müdafiinin yanıltıldığı ve dosya kapsamında gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde tebliğ edildiğine dair bir evraka rastlanılmadığından hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle, kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, 04.06.20018 tarihli kararın tebliğ edilip, usulüne uygun olarak kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olduğundan kanun yararına bozma talebi yerinde görülmemiştir.
D) Karar:
Açıklanan nedenlerle;
Sanığın mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/06/2018 tarihli 2018/117 esas ve 2018/197 sayılı kararının henüz kesinleşmemiş olması nedeniyle bu ilama yönelik kanun yararına bozma taleplerinin REDDİNE, dosyanın adı geçen Mahkemeye iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine, 08/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.