MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.


K A R A R
Davacı, davalı idare ile aralarında imzalanan sözleşme süresince 5510 sayılı yasada yapılan değişikliğin davalı tarafından yanlış yorumlandığını ve şirketin istihkaklarından haksız kesintiler yapıldığını, 5510 sayılı yasanın 81 maddesine eklenen bende göre sigorta primlerini düzenli ödeyen ve sigortasız işçi çalıştırmayan işverenleri teşvik etmek amacıyla sigorta pirim oranının %5 lik kısmının hazinece karşılanacağının belirtildiğini, müvekkilinin 5510 sayılı yasanın yürürlüğünden itibaren bu kanun gereğince 5 puanlık indirimleri uygulamak suretiyle sigorta primlerini tahakkuk ettirdiğini ve ödediğini, ancak davalı idarenin söz konusu pirim indirimlerini hak edişlerinden haksız olarak kestiğini ileri sürerek 553.245,28 TL nin kesintinin yapıldığı tarihten itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş,yargılama sırasında 452.829,47 TL.haricindeki alacağından feragat ettiğini beyan etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm,taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, hak edişlerinden haksız kesinti yapıldığını belirterek haksız yere kesinti yapılan 553.245,28 TL.nin kesinti tarihinden itibaren ticari faiziyle tahsili istemiyle eldeki davayı açmıştır.Mahkemece davanın kabulü ile,553.245,28 TL.nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.Borçlar Kanunun 101/1 (6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununun 117) maddesi uyarınca muaccel bir borcun borçlusu ancak 2013/23519-23861
alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur.Muaccel hale gelmiş bir borçtan dolayı alacaklının herhangi bir ihtarı yok ise anılan yasa maddesi uyarınca faize ancak dava tarihinden itibaren hükmedilmesi gerekir. Davacı, 20.04.2010 tarihinde davalı kuruma verdiği dilekçe ile hak edişlerinden haksız olarak kesilen 192.130,91 TL.nin ödenmesini istemiş,davalı idare tarafından davacının bu talebi 26.04.2010 tarihinde reddedilmiştir.Bu durumda,davalının alacağın 192.130,91 TL.lik kısmı için 26.04.2010 tarihinde temerrüde düştüğünün kabulü gerekir.Hal böyle olunca,hükmedilen alacağın 192.130,91 TL.lik kısmına bu tarihten itibaren faize hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine,ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının birinci bendinin hükümden çıkartılarak yerine “ Davacı tarafın davasının KISMEN KABULÜ İLE, 452.829,47.-TL alacağın 192.130,91 TL.lik kısmının temerrüt tarihi olan 26.04.2010 tarihinden itibaren,bakiyesinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının bu miktarı aşan fazlaya ilişkin talebinin feragat nedeni ile reddine” cümlesinin yazılmasına,hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 23.198,78 TL kalan harcın davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde davacıya iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01.10.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.