Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/182 Esas 2020/4892 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/182
Karar No: 2020/4892
Karar Tarihi: 11.11.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/182 Esas 2020/4892 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair yapılan istinaf başvurusunu reddetmiştir. Suça sürüklenen çocuk, sonrasında gönderdiği dilekçelerle temyiz isteminden vazgeçmiştir. Temyiz başvurusunda herhangi bir sebep gösterilmediğinden dolayı temyiz istemi reddedilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesi gereği temyiz edenin, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, dosya ilk derece mahkemesine gönderilerek, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi
14. Ceza Dairesi         2020/182 E.  ,  2020/4892 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
    HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan mahkumiyetine dair Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.10.2018 gün ve 2018/216 Esas, 2018/279 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine,

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
    Suça sürüklenen çocuğun temyiz aşamasında on sekiz yaşını tamamladıktan sonra bulunduğu cezaevi müdürlüğü aracılığıyla gönderdiği 27.05.2020, 20.07.2020, 16.09.2020 havale tarihli dilekçeleriyle müdafi tarafından yapılan temyiz isteminden vazgeçtiği anlaşıldığından, incelemenin katılan Bakanlık vekilinin temyiziyle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
    5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediğinin anlaşılması karşısında, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 11.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.