Adalet Bakanlığının, 21/11/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki mahkumiyete dair İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/06/2018 tarihli ve 2017/763 esas, 2018/697 karar sayılı ilamın kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 21/11/2018 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A- Konuyla İlgili Bilgiler:
1)Sanık ...’ın 30.09.2008 tarihinde işlediği iddia olunan “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen soruşturma sonucunda, 03.11.2008 tarihli ve 2008/95471 soruşturma, 2008/45501 esas, 2018/18811 sayılı iddianame ile TCK’nın 191/1, 53 maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2)Yapılan yargılaması sonucunda, İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 21/05/2009 tarihli ve 2008/3251 esas, 2009/1101 sayılı kararıyla TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin 22.06.2009 tarihinde kesinleştiği,
3) Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın kesinleşmesini müteakip Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce tedbirin infazına başlaması için sanığa gönderilen uyarılı çağrı yazısı davetiyesinin sanığın babasına 15.07.2010 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen, sanığın ilgili denetimli serbestlik müdürlüğüne başvuru yapmaması üzerine, Mahkemece yargılamaya devam edildiği ve İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 13.10.2011 tarih – 2011/525 esas ve 2011/1666 karar sayrılı ilamıyla TCK 191/1, 62/1 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin 21.10.2011 tarihinde kesinleştiği,
4) Sanığın denetim süresi içinde 17.08.2014 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin mahkûmiyet kararının kesinleştiğinden bahisle hükmün açıklanması için ihbarda bulunulması üzerine, İzmir 29 Asliye Ceza Mahkemesinin 06.06.2018 tarih – 2017/763 esas ve 2018/607 karar sayılı ilamıyla hüküm açıklanarak, sanığın TCK"nın 191/1., 62/1 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve hükmün yasa yolu incelenmesinden geçmeksizin 06.07.2018 tarihinde kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B- Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında,
"Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2-5. maddeleri gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına dair İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 21/05/2009 tarihli ve 2008/3251 esas, 2009/1101 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın 30/01/2014 tarihinde uyuşturucu madde bulundurması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair anılan Mahkemenin 13/10/2011 tarihli ve 2011/525 esas, 2011/1666 sayılı kararını takiben, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine hakkındaki hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Kanun’un 191/1 ve 62/1. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/06/2018 tarihli ve 2017/763 esas, 2018/697 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 03/02/2014 tarihli ve 2013/23474 esas, 2014/2417 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere; 5271 sayılı Kanun’un 231/8. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve zamanaşımının denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, somut olayımızda sanık hakkında İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesinin /10/2011 tarihli ve 2011/525 esas, 2011/1666 sayılı kararına konu ilk kararın itiraz edilmeksizin 21/10/2011 tarihinde kesinleştiği, İzmir 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/06/2017 tarihli ve 2015/211 esas, 2017/351 sayılı kararına konu 2. suçun ise 17/08/2014 tarihinde işlendiği ve söz konusu bu kararın 08/09/2017 tarihinde kesinleştiği gözetildiğinde, sanık hakkında duran zamanaşımı süresinin ikinci suçun işlenme tarihi olan 17/08/2014 tarihinde yeniden işlemeye başladığı, suç tarihi olan 30/09/2008 tarihi ile hükmün açıklanarak mahkûmiyet kararının verildiği 06/06/2018 tarihleri arasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu gözetilmeden sanığın mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.06.2018 tarihli 2017/763 esas ve 2018/697 karar sayılı ilamın bozulması istenmiştir.
C- Konunun Değerlendirilmesi:
Kanun yararına bozmada hüküm tarihindeki hukuka aykırılıklar inceleme konusu yapıldığından, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen TCK"nın 191. maddesi uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Sanığın 30.09.2008 tarihinde işlediği iddia olunan ve 5237 Sayılı TCK’nın 191/1 maddesinde düzenleme altına alınan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunun TCK’nın 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık asli, TCK’nın 67/4 maddesi uyarınca da 12 yıl kesintili zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımının sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik kararının kesinleştiği 22.06.2009 tarihi ile mahkemece sanığın denetimli serbestlik tebdirine uymaması üzerine yeniden yargılama yapmaya başladığı 18.04.2011 tarihine kadar durduğu ve yeniden işlemeye başlayan sürenin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 21.10.2011 tarihi itibariyle durduğu, denetim süresi içinde kasıtlı yeni suçun işlendiği 17.08.2014 tarihinde yeniden işlemeye başladığı ve sanık hakkında da 06.06.2018 tarihinde mahkumiyet kararı verilmesi ile sürenin kesildiği, zamanaşımını kesen ve durduran sürelerin hesaplanması sonucunda suç için öngörülen zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşıldığından kanun yararına bozma talebi yerinde görülmemiştir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlerle;
Mahkumiyete ilişkin İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.06.2018 tarihli 2017/763 esas ve 2018/697 karar sayılı ilamına yönelik kanun yararına bozma talepleri yerinde görülmediğinden REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 08.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.