Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/2545 Esas 2018/20161 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Kararın gerekçesinde tanık beyanlarına göre sanık hakkında sair tehdit suçundan hüküm kurulmuş ise de; tanıklardan ... ve Süheyla Doğru"nun tehdit sözlerini duymadıkları, tanıklar ... ve ..."nun ise sanığın ""çıkışta görüşürüz"" diyerek sair tehditte bulunduğunu belirttikleri ancak sanığın aşamalarda belirttiği ve temyiz dilekçesine eklediği belgelerden tanıklar ... ve ..."nun müşteki sıfatının bulunduğu 14.02.2013 tarihli iddianame ile sanık hakkında iftira suçundan dava açıldığı ve sanığın isnat edilen suçtan beraat ettiği anlaşılmakla; aralarında sanık ile önceden husumet olan tanıkların beyanlarının hangi nedenle üstün tutulduğu da tartışılıp açıklanmadan, yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
B-Kabule göre de;
Sanığın tekerrüre esas alınan, adli sicil kaydındaki ilama konu TCK’nın 106/1-1 maddesine uyan suçun, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.