MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasında; sanığın savunmalarında, şirketin kağıt üzerinde yetkilisi göründüğünü, fiilen şirket işleriyle ilgilenmediğini, fatura düzenlemediğini, vekaletname verdiğini, kendisine bu işlemleri ... ve ... isimli şahısların yaptırdığını beyan etmesi, şirketin diğer ortağı olan ..."ın vergi müfettişine, şirketi ... isimli kişinin sahte fatura düzenlemek için kurduğunu, muhtelif dönemlerde şirket ortağı ya da yetkili olarak görünen ... İrgi, ... ve ... isinli şahısları hiç tanımadığını beyan etmesi; suça konu faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının yapılan bilirkişi incelemesiyle tespit edilmesi; sanık hakkında aynı şirkete ilişkin 2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davası sonucunda verilen aynı mahkemenin 27.04.2012 tarih, 2009/493 Esas, 2012/769 Karar sayılı beraat hükmünün, Dairemizin 25.10.2017 tarih, 2016/4349 Esas, 2017/7154 Karar sayılı ilamı ile bozularak iade edildiği ve sanık ..."ün süresinden sonraki temyiz isteminin reddedilerek hakkındaki 2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından; savunmada adları geçen ... ve ... ile sanıkla birlikte şirket ortağı görünen ..."ın, Vergi Müfettişine verdiği beyanda adı geçen ..."in ve suça konu faturaları kullandığı tespit edilen mükelleflerin tanık sıfatıyla beyanlarının tespit edilmesi, faturaları kullanan mükelleflerden faturaları hangi ticari ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması; gerekli görülmesi halinde faturalardaki yazı ve imzaların şirketle fiilen ilgilendiği beyan edilen şahıslara ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılan ve bozularak iade edilen dava dosyasının akıbetinin araştırılarak, bu dava ile birleştirilip delillerin birlikte değerlendirilmesi, birleştirme mümkün olmadığı takdirde dava dosyası celp edilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilip, bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesinden sonra toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
2- Kabule göre de,
a)İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 06/11/2013 tarih, 2013/38027 E. sayılı iddianamesi ile mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında, “sahte fatura düzenleme” suçundan kamu davası açıldığı, kararın gerekçesinde de sübutu kabul edilen eylemler sahte fatura düzenleme olarak belirlendiği halde, hüküm fıkrasında "sahte fatura kullanmak" denilmek suretiyle hükmün karıştırılması,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 20.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.