11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5243 Karar No: 2019/1693 Karar Tarihi: 20.02.2019
Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5243 Esas 2019/1693 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan kamu davasında mahkumiyet kararı vermiştir. Sanık ise şirketle alakasının olmadığını savunmuş fakat gerçeğin tespiti için faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler ve şirket ortağı görünen kişinin beyanlarına başvurulması, gerektiğinde bilirkişi incelemesi yapılması ve delillerin birlikte değerlendirilmesi gerektiğine karar vermiştir. Ayrıca, TCK’nin 53. maddesi uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin 2015 tarihli iptal kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiğine karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise Vergi Usul Kanunu ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesidir.
11. Ceza Dairesi 2016/5243 E. , 2019/1693 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
1) Sanık hakkında "2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan açılan kamu davasında; sanığın şirketle alakasının olmadığını, işsiz olduğunu, ismini hatırlamadığı kişilerin kendisini işe alacaklarını söyleyerek notere götürüp bir takım evraklara imza attırdığını, herhangi bir şirketin müdürlüğünü yapıp ticari faaliyette bulunmadığını, faturalarla alakasının olmadığını savunması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, sahte olduğu iddia olunan faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler tanık sıfatıyla dinlenerek, suça konu faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması, şirket ortağı görünen ..."in de tanık sıfatıyla beyanına başvurulması, gerektiğinde faturalardaki yazı ve imzaların sanığın eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması ve toplanan deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, 2) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20/02/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.