Mala zarar verme - basit yaralama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/1988 Esas 2016/3770 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1988
Karar No: 2016/3770
Karar Tarihi: 30.03.2016

Mala zarar verme - basit yaralama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/1988 Esas 2016/3770 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, mala zarar verme ve basit yaralama suçundan mahkumiyet hükmünü içeriyor. Ancak, temyiz taleplerinin müdafiye yasal olarak tebliğ edilmediği için reddedilmesi gerektiği belirtiliyor. Ek olarak, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na ve 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, 3.000 TL ve altındaki adli para cezalarının doğrudan verilebileceği ve temyiz edilemeyeceği hatırlatılıyor. Karar, temyiz itirazlarının reddedilmesine ve ek kararın onaylanmasına karar veriyor.

23. Ceza Dairesi 2016/1988 E. , 2016/3770 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kesin karara karşı temyiz talebinin mahkemece reddine yönelik ek kararın suça sürüklenen çocuk müdafine tebliğ edilmesi gerekmesine rağmen, ek kararın müdafiye tebliğ edilmediği, 27/06/2013 tarihinde TK’nun 21. maddesi gereğince suça sürüklene çocuğa yapılan tebliğin yasal olmadığı gibi onun eline de geçmemesi karşısında; suça sürüklenen çocuğun müdafiinin öğrenme üzerine 31/07/2013 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, temyiz isteminin reddine dair 03.07.2013 gün ve 2013/28 E., 2013/319 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA, 30/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.