MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar Medeni ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davalıların işleteni ve sürücüsü oldukları araçların 04.11.2006 tarihinde çarpışması sonucu meydana gelen kazada, yol kenarında bulunan müvekkilinin yaralandığını ve geçici iş gücü kaybı oluştuğunu, ameliyat olmak zorunda kaldığını belirterek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 5.000 TL maddi, 15.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 19.02.2013 tarihli celsede; 5.000 TL maddi tazminat isteminin 2.500 TL"sinin tedavi gideri, 2.500 TL"sinin geçici iş göremezlik zararı karşılığı olduğunu, davalılar ... ve ..."a yönelik davalarını takip etmediklerini beyan etmiştir.
Davalılar Medeni ve ... vekili; kazanın oluşumunda sadece müvekkillerinin kusuru olmadığını, davacının da yol kenarında yasak olmasına rağmen seyyar satılık yaptığı ve bunu yaparken kaldırımda değil yolda durması nedeniyle yaralandığını, davacının kendi kusurunun da bulunduğunu öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 1.183,48 TL geçici iş göremezlik tazminatı ile 4.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar Medeni ve ..."tan müştereken ve müteselsilen tahsiline; tedavi gideri isteminin reddine, davalılar ... ve ..."ya yönelik dava geleceğe bırakılmış olduğundan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş, hüküm, davalılar Medeni ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, 1.183,48 TL maddi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden maddi tazminat yönünden verilen karar miktar itibariyle davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalılar Medeni ve ... vekilinin maddi tazminat hükmüne yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, manevi tazminatın takdirinde BK."nun 47. maddesindeki (6098 s. TBK. md. 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalılar Medeni ve ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 270,08 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar Medeni ve ..."tan alınmasına, 24/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.