Esas No: 2021/16302
Karar No: 2022/5918
Karar Tarihi: 24.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/16302 Esas 2022/5918 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi'nin verdiği karar, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'ye muhalefet suçuyla ilgili oldu. Yerel mahkeme tarafından verilen ve temyiz edilen kararın bozulmasına karar verildi. Kararda, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu vurgulandı. Ayrıca, uzlaştırmanın suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmediği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/7. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 556 sayılı KHK'ya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik CMK’nun 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
